طه ٣٥
ترجمه
| طه ٣٤ | آیه ٣٥ | طه ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«بَصِیراً»: بینا. آگاه.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - موسى(ع) با بیان آگاهى دقیق خداوند به خصوصیات او و خاندانش، خود راپذیراى خواسته هاى خداوند و راضى به انتخاب هاى او خواند. (إنّک کنت بنا بصیرًا) مراد از «نا» موسى(ع) و اهل او از جمله هارون(ع) است، موسى(ع) پس از پیشنهاد وزارت براى هارون بیان مى دارد که خداوندا! تو مرا و اعضاى خاندانم را خوب مى شناسى و ویژگى هاى برادرم هارون(ع) را نیز مى دانى، این پیشنهاد من است، اما تصمیم تو هر چه باشد، تصمیمى آگاهانه و با بصیرت کامل است .
۲ - موسى(ع) در عین ارائه پیشنهاد در باره امور رسالت خویش، در محضر خداوند، به آگاهى کامل او اعتراف کرد و تصمیمات او را دقیق و صحیح دانست. (و أشرکه فى أمرى ... إنّک کنت بنا بصیرًا)
۳ - موسى(ع)، علاقه مداوم خود و برادرش هارون(ع) را به تسبیح و ذکر خداوند، ابراز داشت و خداوند را بر آن گواه دانست. (إنّک کنت بنا بصیرًا) جمله «إنّک...» مى تواند تعلیل براى «کى نسبّحک کثیراً» باشد; یعنى خدایا! تو خوب مى دانى که من و برادرم هارون چه روحیه اى داریم و نسبت به تسبیح و ذکر تو، تا چه حد علاقه مندیم، بنابراین با پذیرش وزارت هارون، راه تسبیح و ذکر فراوان تر را بر ما هموار ساز.
۴ - خداوند، به احوال بندگان خویش و شایستگى ها و نقاط ضعف آنها آگاه و بصیر است. (إنّک کنت بنا بصیرًا)
۵ - دعا به درگاه خداوند و درخواست از او در عین آگاهى و بصیرت او بر حال بندگان، مطلوب و پسندیده است. (و أشرکه فى أمرى ... إنّک کنت بنا بصیرًا ) موسى(ع) در عین سخن از آگاهى خداوند بر احوال خود و هارون به درگاه او دعا کرده و خواسته هاى خود را مطرح کرده است. این رویه موسى(ع) نشان آن است که در عین آگاهى خداوند از همه چیز، دعا به درگاه او مطلوب و کارساز است.
موضوعات مرتبط
- اقرار: اقرار به بصیرت خدا ۲
- ایمان: ایمان به بصیرت خدا ۱
- خدا: بصیرت خدا ۴، ۵; گواهى خدا ۳
- دعا: فضیلت دعا ۵
- علایق: علاقه به تسبیح خدا ۳; علاقه به ذکر خدا ۳
- عمل: عمل پسندیده ۵
- موسى(ع): اقرار موسى(ع) ۲; ایمان موسى(ع) ۱; خواسته هاى موسى(ع) ۲; علایق معنوى موسى(ع) ۳; مقام رضاى موسى(ع) ۱
- هارون(ع): علایق معنوى هارون(ع) ۳