فَظّا

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن نمودار دفعات)

آیات شامل این کلمه

«فَظّ» در لغت به معناى کسى است که سخنانش تند و خشن است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

بدخلق. «اَلسَّيِى‏ءُ الْخُلُقِ اَلْخَشِنُ الْكَلامِ». [آل عمران:159]. اگر بدرفتار و سنگدل مى‏بودى حتماً از تو پراكنده مى‏شدند. فظّ در اصل آب شكمبه حيوان است كه در صورت تشنگى آن را فشرده و مى‏نوشند راغب گفته فظّ به معنى بدخلقى استعاره است از فظّ به معنى شكمبه نوشيدنش بسيار ناپسنداست و جز در ناچارى شديد نمى‏نوشند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن يافته است.


در حال بارگیری...