نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه براى «حُبُک» (بر وزن کتب) جمع «حباک» (بر وزن کتاب)، در لغت معانى بسیارى براى آن گفته شده است، از جمله: راه ها و چین و شکن هایى که بر

آیات شامل این کلمه «صغت» از مادّه «صغو» (بر وزن عفو) به معناى متمایل شدن به چیزى است. و منظور از «صغت قلوبکما» در آیه مورد بحث، انحراف دل هاى آنها از حق

گسترده است. وزن‌ (۲۳ بار) سنجش و اندازه‏گيرى. [شعراء:182]. با ترازوى درست بسنجيد. [رحمن:9]. پيوسته به عدالت بسنجيد و از ميزان نكاهيد. وزن به معنى اعتبار

شامل این کلمه «مَفاتِـحُ» جمع «مِفْتَح» (بر وزن بهتر) به معناى «کلید» است، و نیز ممکن است جمع «مَفْتَح» (بر وزن دفتر) به معناى «خزینه» و مرکز نگاهدارى چیزى

آیات شامل این کلمه «قَلى» از مادّه «قلا» (بر وزن صدا) به معناى شدت بغض و عداوت است و از مادّه «قَلْو» (بر وزن سرو) به معناى پرتاب کردن آمده است. «راغب» معتقد

قرآن: ۱۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «زلف» (بر وزن حرف) و «زُلْفى» (بر وزن کبرى) به معناى قرب و نزدیکى است. ممکن است منظور نزدیکى مکانى باشد

آیات شامل این کلمه «حِبال» جمع «حبل» (بر وزن طبل) به معناى طناب است. حبل‌ (۷ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ فَإِذَا أَلْقُوا عِصِيّهُم بَل يُخَيّل أَلْقَى قَال

آیات شامل این کلمه «حَرَس» (بر وزن قفس) جمع «حارس» به معناى نگاهبان، و بعضى آن را اسم جمع دانسته اند. حرس‌ (۱ بار) (بر وزن فرس) نگهبانها، محافظها. مفرد آن

واژه «أَشِر» وصف است از مادّه «اشر» (بر وزن قمر) که به معناى «شدت خوشحالى توأم با هوسبازى» است. اشر (۲ بار) (بر وزن كَتِف) خود پسند. متكبر. طاغى. راغب گويد

ناراحتى است. کبد (۱ بار) [بلد:4]. كَبَد بر وزن فرس به معنى سختى است (مجمع) راغب گفته: كَبْد (بر وزن كتف) جگر و (بر وزن فرس) درد جگر است ايضاً كُباد (به ضم اول)

آیات شامل این کلمه «یَنْسِلُون» از مادّه «نسول» (بر وزن فضول) به معناى خروج با سرعت است. این که در مورد یأجوج و مأجوج مى گوید: آنها از هر بلندى به سرعت

کلمه «خلیل» ممکن است از مادّه «خُلَّت» (بر وزن حجت) به معناى «دوستى» بوده باشد و یا از مادّه «خَلَّت» (بر وزن ضربت) به معناى «نیاز و احتیاج». در این که

«ذَرَأَکُمْ» از مادّه «ذرء» (بر وزن زرع) در اصل، به معناى آفرینش و ایجاد و اظهار است; ولى مادّه «ذرو» (با واو که آن هم بر وزن زرع است) به معناى پراکنده ساختن

آیات شامل این کلمه «أَصْفاد» جمع «صَفَد» (بر وزن نمد) و «صفاد» (بر وزن معاد) در اصل به معناى غل مى باشد. بعضى گفته اند به خصوص آن «غل و زنجیرى» را گویند

آیات شامل این کلمه «عَقِیْم» از مادّه «عقم» (بر وزن بخل و همچنین بر وزن فهم) در اصل، به معناى خشکى و یبوست است که مانع از قبول اثر مى شود، و زنان عقیم،

آیات شامل این کلمه «عِمَاد» به معناى ستون و جمع آن «عُمُد» (بر وزن شتر) است. عمد (۷ بار) ال لَم الّتِي ذَات يُخْلَق إِرَم بِعَاد مِثْلُهَا رَبّک فِي فَعَل

آیات شامل این کلمه «لَىّ» (بر وزن حىّ) به معناى تابیدن طناب و مانند آن و به معناى تغییر و تحریف نیز آمده است. لوى‌ (۵ بار) وَ بِأَلْسِنَتِهِم رَاعِنَا

آیات شامل این کلمه «بَئِیس» از مادّه «بأس» (بر وزن یأس) به معناى شدید است. بئس‌ (۷۳ بار) بِعَذَاب بِمَا کَانُوا عَن ظَلَمُوا الّذِين يَفْسُقُون فَلَمّا

(بر وزن عفو) به معناى دنباله روى از چیزى است، و مى دانیم دنباله روى از غیر علم، مفهوم وسیعى دارد که همه نوع آن را شامل مى شود. قفو (۵ بار) (بر وزن فلس)

آیات شامل این کلمه «مَرَحَ» (بر وزن فَرَحَ) به معناى شدت خوشحالى در برابر یک موضوع باطل و بى اساس و به معناى غرور و مستى ناشى از نعمت است. مرح‌ (۳ بار)