نتایج جستجو

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. ال فَإِن لِلّذِين الْقُوّة ذُو ظَلَمُوا ذَنُوبا الرّزّاق مِثْل هُو ذَنُوب

كه مراد از آن زندگى در نور ايمان است. گاهى از آن سخن چينى اراده شود مثل [قلم:11]. عيبجو و سخن چين است. * [لقمان:19]. ظاهرا مراد از آن راه رفتن است مثل

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... [قلم:11-10]. نمّ به معنى سخن چينى است نميم و نميمه اسم است ازآن يعنى: اطاعت نكن از هر قسم خوار

وَسَمَ الشَّىْ‏ءَ وَسْماً» يعنى او را علامت گذارى كرد و علامت را سِمَة گويند [قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]

پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد.

حقير و قليل معنى كرده‏اند [مرسلات:20]. آيا شما را از آب ناچيزى نيافريديم؟ [قلم:10]. به هر سوگند خوار پست اطاعت نكن. مِن وَ لا مَاء ثُم هَمّاز فَجَعَلْنَاه

[ابراهيم:22] مرا ملامت نكنيد خود را ملامت كنيد. تلاوم: ملامت كردن يكديگر است [قلم:30]. بعضى به بعضى روكردندو همديگر را سرزنش مى‏نموده‏اند. لَوْمَة: به معنى

را از خون بسته آفريد. بخوان كه پروردگار تو از همه گرامى‌تر است. او كه با قلم آموخت. آنچه را انسان نمى‌دانست به او آموخت. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. وَ کَيْدِي إِن لَهُم أُمْلِي أَ مِن يَعْلَمُون أَم تَسْأَلُهُم أَجْرا

‌در‌ قسمت‌ مجردات‌ عالم‌ مثال‌ و ‌در‌ قسمت‌ ماديات‌ و اجسام‌ عرش‌ كرسي‌ لوح‌ قلم‌ سماوات‌ شمس‌ قمر كواكب‌ و ‌غير‌ اينها و اما عالم‌ سفلي‌ زمين‌ ماء هوا حيوانات‌

یا شترى که شیر آن نیز قطع شده به کار مى رود). حرد (۱ بار) (بروزن فلس) منع [قلم:25] صبح برون شدند در حاليكه فقط به منع مستمند قادر بودند. در مجمع گويد: حرد

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

ه‌ (۳۵۷۶ بار) جمع كردن است به طور اختيار و برگزيدن (مفردات،مجمع البيان) [قلم:50] پس پروردگارش او را برگزيد و از نيكوكاران گردانيد. [اعراف:203] و آنگاه

هم ديگر است. شايد غرض شدّت جدائى از دنيا و شدّت مشاهده عالم برزخ باشد . *[قلم:42]. روزى كه كار به شدّت رسد و به سجده دعوت شده و قادر نمى‏شوند. ابن كثير

خويش را فروبرند و حبس كنند و انتقام نگيرند و آنانكه مردم را عفو مى‏كنند. [قلم:48]. ظاهرا مكظوم به معنى پر از غصه است يعنى مانند يونس«عليه السلام» مباش آنوقت

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

كه مراد از آن زندگى در نور ايمان است. گاهى از آن سخن چينى اراده شود مثل [قلم:11]. عيبجو و سخن چين است. * [لقمان:19]. ظاهرا مراد از آن راه رفتن است مثل

حرف مصدرى مثل «اَنْ» مصدريه و بيشتر بعد از كلمه «وَدَّ - يَوَدُّ» آيد مثل [قلم:9]. [بقره:96]. كه در هر دو به معنى ان مصدريه است يعنى دوست مى‏داند اينكه مداهنه

تَصْبِحُونَ» كه به معنى داخل شدن در صباح است. ايضاً صيغه‏هاى اسم فاعل آن نحو [قلم:17]. * [ملك:5]، [فصّلت:12]. بنابر آنچه در «رجوم» گذشت مراد از مصابيح تيرهاى