نتایج جستجو

كِتَابُ الْحَج روي النضر بن سويد عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال : نضر بن سويد، از عبد اللّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه

الْأَحْكَام-بَابُ الْحِيَلِ فِي الْأَحْكَام في روايه النضر بن سويد يرفعه : در روايت نضر بن سويد است كه روايت را به معصوم مى‏رساند كه فرمود: مردى سوگند ياد كرده بود

دارد و بهار قرآن ماه رمضان است. ابو على اشعرى، از محمد بن سالم، از احمد بن نضر، از عمرو بن شمر، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه

الْوَصِيَّة و روي النضر بن شعيب عن خالد بن ماد عن الجازي عن ابي عبد الله ع : و نضر بن شعيب، از خالد بن ماد، از عبد الغفّار جازي، از امام صادق عليه السّلام در

گراميتر [كمياب‏تر] از يقين نيست. ابوعلى اشعرى، از محمد بن سالم، از احمد بن نضر، از عمرو بن شمر، از جابر روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام

(مقصود از ستم) شك است (يعنى ايمانشان را بشك نيالودند). از او، از پدرش، از نضر بن سويد، از يحيى بن عمران حلبى، از هارون بن خارجه، از ابو بصير روايت است كه

إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ»- (سوره شورى آيه ۵۳). از او، از حسين بن نضر، از قاسم بن سليمان، از ابو مريم انصارى، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام

يعنى از طوايف قريش و كنانه و خزاعة و ثقيف و جشم و بنو عامر بن صعصعة و بنو نضر بن معونة بودند چنين عملى را مرتكب نمى شدند و بدان جهت به آن‌ها حمس مى گفتند

نيستند. شيعه كسى است كه چنان كند. ابوعلى اشعرى، از محمد بن سالم، از احمد بن نضر، از ابواسماعيل روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام محمد باقر عليه السلام عرض

مشركان را لعنت كند در هيچ چيز خدا را پرستش نكنند. از او، از محمد بن حسن، از نضر بن شعيب، از ابان بن عثمان، از فضيل بن يسار، از امام جعفر صادق عليه السلام

هيزم را ميخورد. از او، از احمد بن محمد، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد، از نضر بن سويد، از قاسم بن سليمان، از جراح مدائنى، از امام جعفر صادق عليه السلام

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از نضر بن سُويد، از يحيى حلبى، از ايوب بن حرّ كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از قاسم بن سليمان، از سَماعة بن مهران، از امام جعفر صادق عليه السلام

جز اينكه كافر شده است. محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از نضر بن سويد، از قاسم بن سليمان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه

نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند از احمد بن محمد بن خالد برقى، از پدرش، از نضر بن سويد، از يحيى حلبى، از ابن مُسكان، از زرارة بن اعين، از امام جعفر صادق

خدا از آن ميگذرد از آنچه از آن مؤاخذه ميكند بيشتر است. از او، از پدرش، از نضر بن سويد، از هشام بن سالم، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود:

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از عاصم بن حُميد، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام كه

ختم كند چنين است (و اين اجر براى او هست). محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از نضر بن سويد، از خالد بن مادّ قلانسى، از ابو حمزه ثمالى، از امام محمد باقر عليه

يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد، هر دو، از نضر بن سويد، از يحيى بن عمران حلبى، از عبد الأعلى مولاى آل سام، از امام جعفر صادق

تركه خارج است). محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از يحيى حلبى، از ابن مُسكان، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه