نتایج جستجو

عليهما السلام نقل نموده است كه اين آيه منسوخ است بآيه ميراث و حمل شده است بر تقيه براى موافقت آن با مذهب عامه و مخالفت‌ جلد 1 صفحه 221 با قرآن و در كافى و

متضمّن پنج تكبير و جلد 2 صفحه 609 دعاى بر آن ميت باشد نه نمازيكه بعنوان تقيّه يا بپاره از مصالح اجتماعيّه خوانده شود و تفسير آيه سوم در ضمن آيات سابقه

گفتند: اين چه بحثى است كه ميكنيد؟ ما هم اكنون بامام نزديكيم، و او هم از ما تقيه نمى‏كند برخيزيد تا بنزد آن حضرت برويم (و از خود آن حضرت اين مطلب را بپرسيم)

(ع) كه فرمود: تقيّه سپر خدا است ميان او و ميان خلق او (يعنى مانع عذاب خدا و نزول بلا است- از مجلسى ره). امام صادق عليه السّلام فرمود: تقيه سپريست خدائى

به هلاكت مرگ رسيده يا هلاكت غيبت؟ فرمود: هلاكت مرگ، گفتم: شايد شما از من تقيّه مى‏كنى؟ فرمود: سبحان الله .. گفتم: به شما وصيت كرده؟ فرمود: آرى، گفتم: احدى

نهم) گفتم: قربانت، استادان ما از امام باقر و امام صادق روايت دارند و چون تقيه سخت بوده كتابهاى خود را پنهان كردند و از آنها دست به دست روايت نشده و چون

عبيده گويد: امام باقر (ع) به من فرمود: اگر ما به يكى از دوستداران خود موافق تقيه جواب دهيم چه مى‏گوئى؟ گويد: گفتم: قربانت، شما به وظيفه خود داناتريد، فرمود:

مسلم و زراره قالوا سمعنا ابا جعفر ع يقول : از امام باقر (ع) كه مى‏فرمود: تقيّه در هر چيزى است كه آدمى‏زاده بدان ناچار مى‏گردد و محققاً خدا آن را برايش حلال

قرار ندهند با من چيزى را يعنى عبادت كنند مرا بدون ترس از احدى در عبادت من و تقيه در بين نباشد و همانا از براى من است حمله و رجعت و منم صاحب حمله‌ها و رجعت

عنايت فرمود چنانچه در آيات سابقه اشاره بآن شد كه يكى اجر ايمان و ديگر اجر تقيّه از كفّار است و اشعار حضرت ابو طالب در مدح پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و تصديق

پس وقت آن پس از سلام است. پس فتواى من آنست كه اين كار در حال تقيّه است. (و در غير حال تقيّه كسى حقّ ندارد چه براى نقص چه براى زياده سجده سهو را قبل از سلام

هم جوارند ولى در طاعت خدا تبارك و تعالى و دوستانش زندگى گذرانند و در حال تقيه به سر برند نسبت به دين خود از ترس دشمن خود، جانشان به مقام برترى آويزان است

روايات تقريبا متواتر است و اگر روايتى هم بر خلاف اين صادر باشد بايد حمل بر تقيّه شود چون موافق با عامه است و در روايت قمّى ره از حضرت صادق (ع) ذكر شده كه

را كشتند؟ فرمود: آنكه بى‏زارى جسته (از روى تقيّه) مردى است كه در ديانتِ خود مسأله مى‏دانسته (و به تكليف تقيّه عمل كرده) و اما آنكه بيزارى نجسته، مردى است

هرگز نمى گويد در همه جا بايد تقيه كرد بلكه تقيه در پارهاى از موارد قطعا حرام است ، و وجوب آن منحصر به مواردى است كه تقيه و ترك اظهار حق منافعى داشته باشد

هم دو چندان كند حسنات مؤمن از شماها را وقتى كارهاى خود را خوب بكند و طبق تقيه و حفظ دينش و امامش و خودش انجام دهد و زبانش را نگهدارد بلكه به اضعاف مضاعف

هَلْ يَجُوزُ اَلسُّجُودُ عَلَى اَلْكَتَّانِ وَ اَلْقُطْنِ مِنْ غَيْرِ تَقِيَّةٍ فَقَالَ جَائِزٌ

تَجُوزُ اَلصَّلاَةُ فِي وَبَرِ اَلْأَرَانِبِ مِنْ غَيْرِ ضَرُورَةٍ وَ لاَ تَقِيَّةٍ فَكَتَبَ ع لاَ تَجُوزُ اَلصَّلاَةُ فِيهَا

هَلْ يَجُوزُ اَلسُّجُودُ عَلَى اَلْكَتَّانِ وَ اَلْقُطْنِ مِنْ غَيْرِ تَقِيَّةٍ فَقَالَ جَائِزٌ

عَلَى اَلْمِسْحِ وَ اَلْبِسَاطِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ إِذَا كَانَ فِي حَالِ تَقِيَّةٍ