نتایج جستجو

grievous Day.” ترتیل: ترجمه: «مَتاعاً»: بهره‌مند ساختن. مفعول مطلق از غیر لفظ فعل است، از قبیل (أَنبَتَکُم مِّنَ الأرْضِ نَبَاتاً) یا به معنی کالا و مفعولٌ‌به

(لقد اخذنا میثق بنى اسرءیل ... و اللّه بصیر بماتعملون) فعل مضارع «یعملون» على رغم ماضى آوردن فعل هاى گذشته «حسبوا»، «عموا و صموا» -، مى رساند که جمله «و

لعلهم یتقون) «معذرة» مصدر و به معناى حجت داشتن است. این کلمه مفعول له براى فعل مقدّر «نعظهم» مى باشد ; یعنى آنان را موعظه مى کنیم تا در پیشگاه خدا حجت و

را در كتاب سيرى در اسلام مفصّل و روشنتر آورده ‏ام. لَم بِعَاد ذَات رَبّک فَعَل الّتِي الْعِمَاد کَيْف يُخْلَق تَر مِثْلُهَا فِي أَ الْبِلاَد در حال بارگیری

مجبور به عمل و يا ترك عملى مى كند كه انسان را از يكى از دو طرف فعل و ترك بيرون نموده و امكان فعل و ترك را مبدّل به امتناع يكى از آن دو بسازد. شاهد اين مدعا

كَبائِرَ 3- اجتناب از گناه بايد سيره و ملكه انسان باشد. «يَجْتَنِبُونَ» (فعل مضارع نشانه استمرار و دوام است) 4- روشن‌ترين نشانه نيكوكاران، دورى از گناهان

یاران مهدى موعود قرار داده اند و نیز گوید: چنین تأویلى اولى و بهتر است زیرا فعل (نرى) به لفظ استقبال آمده یعنى موضوعى است که براى بعد آن را نمایانده و آشکار

که: متعلق «لایؤمنون»، به دلیل آیه قبل، قرآن و پیامبر اسلام باشد. مضارع بودن فعل «لایؤمنون» این احتمال را تأیید مى کند. خدا: سرزنشهاى خدا ۳ عهد: اهمیّت وفاى

خداوند بر خلق مبعوث‌ جلد 5 صفحه 104 گردد و ما مجبور باطاعت و تبعيّت از قول و فعل او باشيم اگر چنين باشد ما در گمراهى و خطا و شدّت و عذاب و التهاب از ناملائمات

قيراط از زكوة مال خود را ندهد نه مؤمن است نه مسلمان نه كرامتى دارد و اطلاق فعل بر تأديه باعتبار بودن آنست از افراد آن و نيز اهل ايمان مردانى هستند كه عورتهاى

خير و نيكى به خدا نسبت داده شده، امّا شرّ و بدى نسبت داده نشده و به صورت فعل مجهول آمده است. أَ شَرٌّ أُرِيدَ ... أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً 5- رشد

انس گرفتن با گناه است، به گونه‌اى كه كم فروشى شغل انسان شود. «يُخْسِرُونَ» (فعل مضارع، نشانه استمرار است.) 6- براى جلوگيرى از مفاسد اقتصادى، بايد ياد معاد

برخوردار از اقتدار و سلطنتى بانفوذ در سرزمین مصر (یأتوک بکلّ سحّار علیم) فعل«یأتوک» جزاى شرط مقدر (إن تبعثهم یأتوک بکلّ سحّار علیم) است. این ترکیب حاوى

بچه عذاب اليمى گرفتار خواهيد شد و بنظر حقير لام در ليكفروا براى بيان غايت فعل است يعنى نتيجه شرك آنها كفران نعمت است و ثمر ديگرى براى آنها ندارد و اللّه

نگاه نکنند. واژه‌های (مُهْطِعینَ) و (مُقْنِعی) حال اوّل و دوم ضمیر (هُمْ) در فعل (یُؤَخِّرُهُمْ) یا أصحابُ‌اْلابصار مفهوم از سیاق کلام است. «لا یَرْتَدُّ»:

(قالوا یأیها الذى نزّل علیه الذّکر) ذکر نکردن منشأ نزول ذکر و مجهول آوردن فعل «نُزِّل» و نیز با استهزا بیان کردن آن، مى تواند به منظور یاد شده باشد. ۵-

از شير پاسخ به دو توقع بيجاى كافران، در امر رسالت و نزول كتاب آسمانى تحقق فعل اختيارى، نسبت به انسان، «ممكن» و نسبت به خدا ضرورى است بحث روایی: (رواياتى

شب و استغفار در سحر، كار دائمى متقين است. «يَهْجَعُونَ‌، يَسْتَغْفِرُونَ» (فعل مضارع نشانه تداوم و استمرار است) 13- همه انسان‌ها حتّى متقين در معرض لغزش

نمى پذیرند، محروم از هدایت الهى اند. (إن الذین لایؤمنون بأیت الله لایهدیهم الله) فعل مضارع «لایؤمنون» دلالت بر استمرار دارد و با توجه به اینکه قرآن به زبان روشن

مشیّت خداوند است. (إن اللّه ... یحیى و یمیت) استمرار حیات و مرگ از به کارگیرى فعل مضارع (یحیى و یمیت) استفاده مى شود. ۵ - خداوند، قائم به ذات خویش و داراى حیات