نتایج جستجو

تشبيه شده. ولى فرض اول بهتر است مثل [هود:102]. نزول سوره عبس‏ [عبس:1-11]. ظهور اين آيات بىشك در ملامت است كه شخص در ارشاد مردم ميان غنى و نابينا فرق گذاشته

«درس-ادريس» صحبت شده است. اهل لغت آن را در علوّ مقام و علوّ مكان هر دو گفته‏اند ولى ظهور همه آيات در علوّ مقام است. غير از آيه فوق. راغب گفته: معنى هُوَالْعَلِّىُ

خدا از بنى نضير بر پيامبرش برگردانده شما اسبان و شتران بر آنها نتاختيد... ظهور آيه اول آن است كه فى‏ء (اموال و زمين هائيكه بدون جنگ از كفار رسيده) مال رسول

)) و معناى تكلم در قيامت بيان اينكه دروغ گفتن مشركين در روز قيامت از باب ظهور ملكات است وجه جمع بين آياتى كه تكلم در روز قيامت را اثبات مى كنند با آياتى

فرشتگان فرا گرفته‌اند- و راهی برای فرار از چنگال عدالت نیست.» تفسیر آیات ۱ - ظهور حاکمیت الهى بر جن و انس، به هنگام برپایى قیامت (یمعشر الجنّ و ... لاتنفذون)

در گرداب گمراهى (و من یضلل اللّه ... و ترى الظلمین) ۱۰ - هنگامه عذاب، لحظه ظهور و بروز بى پناهى گمراهان ستم پیشه است. (فما له من ولىّ من بعده و ترى الظلمین

عبارت است از مترتب نشدن جزاى اعمال خيريه سابقه و قبول نشدن آن از ابتدا به سبب ظهور كفر لاحق و متحقق نشدن مشروط، يعنى ثواب به سبب نبودن شرط، يعنى موافات. و اما

أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة ألا ذلک هو الخسران المبین) ۱۰ - قیامت، صحنه بروز و ظهور سعادت واقعى و سودبخشى و یا خسارت آفرینى عمر آدمى (إنّ الخسرین الذین خسروا

در قیامت، نشانگر برخوردارى از رحمت گسترده او است. (من أذن له الرحمن) ۱۰ - ظهور سلطه کامل خداوند بر تمام موجودات، در قیامت (لایتکلّمون إلاّ من أذن له الرحمن)

دنيا از ارتكاب امرى كه موجب رسوائى و خوارى او در قيامت شود كه روز بعث مردم و ظهور سرائر آنها است و در آنروز هيچ مال و اولادى فائده ندارد چون آنجا كسى داراى

آزار خاندان نبوّت كوتاهى ننمودند و حقيقت كفران نعمت و كمال كفر در اين دسته ظهور و بروز پيدا كرد لذا از آنها بجمع معرّف تعبير شده است و بنابراين ضمير هم بظاهر

دنياست، «كُبِتُوا» و هم در آخرت. «يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ» 2- معاد، صحنه ظهور قدرت و علم الهى است. «يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً» نشانه قدرت و «فَيُنَبِّئُهُمْ»

۴; وسعت علم خدا ۵ عالم شهود :۴ عالم غیب :۴ عمل: حسابرسى اخروى عمل ۷ قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۸; علم به عمل در قیامت ۸ مرگ: حتمیت مرگ ۱; عمومیت مرگ ۱ یهود:

اصلى است. [شرح:2-3]. و در آيه [فاطر:45]. مراد روى زمين است جمع آن در قرآن ظهور است: [بقره:189]. ظِهرىّ: (به كسر ظ) چيزى است كه به پشت انداخته و فراموشش

همچنين است فتيا. راغب گويد فتوى و فتيا جوابى است از احكامى كه محل اشكال است. ظهور آيات قرآن در مطلق بيان حكم جواب است در مقابل سؤال خواه از احكام باشد خواه

نبودند يصنعون را به يعملون تفسير نموده و آگاه نمودن را عبارت از جزاى اخروى و ظهور اعمال ناشايسته آنها در روز قيامت دانسته‌اند و بنظر حقير بملاحظه آنچه مشهود

قرآن و قيام مهدى (عليه السلام ) روايات اسلامى پيرامون ظهور مهدى (عليه السلام ) اثرات سازنده انتظار ظهور مهدى (عليه السلام ) مفهوم انتظار نخستين فلسفه - خودسازى

سليمان آنچه مى‏خواست از كاخها، مجسّمه‏ها و كاسه‏هايى به بزرگى حوضها مى‏ساختند. ظهور تماثيل در اعم است آيا در شريعت تورات مجسّمه ساختن جايز بود كه سليمان دستور

رخ دهنده. قیامت آن روز حق و حقیقت است (که حقوق خلق و حقایق امور در آن به ظهور رسد). آن روز ثابت و حق [که وقوعش حتمی و تردیدناپذیر است،] آن روز بر حق. حاقه‌

رفته است مثل [انبیاء:63]. قبول عمل از غيرمسلمان در قرآن مجيد آياتى هست كه ظهور آنها قبول عمل ازمسلمان و غيرمسلمان هردو است. و عمل صالح به هردو گروه مفيد