نتایج جستجو

اين دو تجاوز نكند. تنبيه: چون حق تعالى ذكر فرمود كه ذات سبحانى قيّوم است، يعنى ذات الهى قائم به ذات خود و قائم به تدبير مصالح خلق و مهمّات ايشان است و قوام

تعالى منظور نيست و آن فقط علم ذات بارى است، ولى التزاماً به جميع صفات خدا دلالت دارد و شايد از اين جهت گفته‏اند: اللّه نام ذات واجب الوجودى است كه جامع تمام

ب فى نور لو عمد مدد ه ذرع شئم ها انن بسط فئد صحب ل نا ولى کلب شمل التى من ذات فرر يمن

اختلاف ۴، ۶، ۱۰ ; عوامل حل اختلاف ۲۲ اسماء و صفات: خبیر ۱۶ ; علیم ۱۶ اصلاح: ذات البین ۳، ۴، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۹، ۲۰، ۲۱ ; تشویق به اصلاح ۱۴ ; زمینه

ذلک عن سبع کتب علو غفر حسن حمد قدر اخر کفر الک جبل بنى سئل لئک وحد صور زين ذات خلف ظلم ليل برک عرش کذب

قعد عبد ما لوم حسر لو لم سمو على کيف علم ا قتل کفف قوم عنق رئى ملک کثر جعل ذات سلک خرج شدد خلق ذکر الا نفق سبل ذرع عدو سحب قبض اذ لئک کون ن انا سوء کلب وقى

عِبادَتِهِ‌: سر كشى و تكبر ننمايند از پرستش و ستايش ذات احديت الهى. وَ يُسَبِّحُونَهُ‌: و تنزيه مى‌كنند ذات اقدس سبحانى را از آنچه لايق كبريائى او نيست. وَ

بگردان. ای پیغمبر هر چه از خدا به تو وحی شد از آن پیروی کن، که خدایی جز آن ذات یکتا نیست و از مشرکان روی بگردان. از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی

خواهيم آورد. لابد سگ نيز در آن مدت با آنها بوده است. هم قول علم ه ب مثل سدس ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن

ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل

الذى حجر الله ى اول کم مثل اهل شهد شجر اذ ا انن دئب يى ليس طلع الذين وقى ذات حرب خدد کلل لا درر غير يا ربو زبد خلق کوکب فى برک قوم انتم لما شىء عدد فئد

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» هركه روى زمين است، فنا پذيرد و (تنها) ذات پروردگارت كه داراى شكوه و اكرام است، باقى مى‌ماند. پس كدام يك از نعمت‌هاى

اشياء به تمام جهات، حق و سزاوار است ذات او را ملكيت، زيرا مالكى است غير مملك و هر مالكى غير او عاريه باشد، لكن ذات حق مالك بالذات است. «1». علل الشرايع،

تنزيه ذات خود نمود از اتخاذ ولد. وَ ما كانَ مَعَهُ مِنْ إِلهٍ‌: و نبوده و نيست با ذات يگانه او هيچ خدائى كه در الوهيت شريك او باشد، زيرا اگر ذات او را

غیره» ... . امام باقر (ع) فرمود: مراد از «یخوضون فى آیاتنا»، سخن گفتن در مورد ذات خداوند و مجادله کردن درباره قرآن است. «پس از آنان رویگردان شو تا به سخن دیگرى

آیات شامل این کلمه جلل‌ (۲ بار) بزرگى قدر. [رحمن:27] ذات پروردگارت ماندنى است كه صاحب عظمت و اكرام است . راغب گويد: جلالة بزرگى قدر است و جلال بدون تاء

to function. آيات ۶ - ۱، سوره انفال معناى (( انفال )) ، (( ذات )) و مراد از اصلاح طلبى ذات البين اختلاف مفسرين در قرائت (( يسئلونك عن الانفال )) معنى و

(نگا: التفسیر القرآنی للقرآن). «لِوَجْهِ اللهِ»: به خاطر ذات پاک یزدان. برای رضای خدا. مراد از وجه، ذات است (نگا: بقره / و رعد / ، روم / و ). لَيْسَ‌ الْبِرَّ

داناست و اوست كه در آسمان خداست و در زمين خداست، و هموست سنجيده‌كار دانا. و آن ذات یگانه است که در آسمان و زمین (و در همه عوالم نامتناهی) او خداست و هم او (به

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28» هركه روى زمين است، فنا پذيرد و (تنها) ذات پروردگارت كه داراى شكوه و اكرام است، باقى مى‌ماند. پس كدام يك از نعمت‌هاى