نتایج جستجو

باران تکرار مى شود. به گودال هایى که آب باران در آن جمع مى شود نیز، «رجع» مى گویند، یا به خاطر جمع آب باران در آن، و یا به خاطر امواجى که بر اثر وزش نسیم

فرستاد، |پس فرعون مأموران جمع‌آورى را به شهرها فرستاد پس فرعون مأمورانِ جمع‌آورىِ [خود را] به شهرها فرستاد، آن گاه فرعون رسول برای جمع آوری لشکر به شهرها فرستاد

آیات شامل این کلمه «جَوار» جمع «جاریه» توصیفى است براى «سفن» به معناى «کشتى ها» که به خاطر اختصار در تقدیر است، زیرا آنچه بیشتر مورد توجّه است، همین جریان

طاغوت است. این کلمه هم به معناى مفرد و هم به معناى جمع استعمال مى شود، هر چند گاهى آن را به «طواغیت» جمع مى بندند. بعضى از مفسران، مانند «زمخشرى» در «کشّاف»

شامل‌ جميع‌ ‌ما سوي‌ اللّه‌ ميگرديد ‌پس‌ چرا بصيغه‌ جمع‌ آورد! و بعضي‌ جواب‌ داده‌اند ‌که‌ بصيغه‌ جمع‌ آورد ‌تا‌ فقط ذوي‌ العقول‌ (ملائكه‌ و جن‌ و انس‌)

آیات شامل این کلمه «أَحْبار» جمع «حبر» (بر وزن فکر و همچنین بر وزن ابر) به معناى اثر نیک است و سپس بر دانشمندانى که در جامعه اثر نیک دارند اطلاق شده است;

مادّه «انشار» به معناى گستردن بعد از جمع کردن است; و این تعبیر جالبى است که نشان مى دهد با مرگ زندگى انسان به کلّى جمع مى شود. نشر (۲۱ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار)

آیات شامل این کلمه «نُصُب» جمع «نصیب» آن هم به گفته بعضى، جمع «نصب» (بر وزن سقف) در اصل، به معناى چیزى است که در جایى نصب مى شود، و به بت هایى که به صورت

گفتند كوتاهى كردند [توبه:83]. قعود: جمع قاعد نيز آمده است مثل سجود جمع ساجد [آل عمران:191]. قيام جمع قائم و قعود جمع قاعد است يعنى آنكه خدا را درحال ايستاده

Javascript to function. چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست! |چرا كه جمع آورى و قرائت آن بر [عهده‌ى‌] ماست چرا كه جمع‌كردن و خواندن آن بر عهده ماست

گفتند كوتاهى كردند [توبه:83]. قعود: جمع قاعد نيز آمده است مثل سجود جمع ساجد [آل عمران:191]. قيام جمع قائم و قعود جمع قاعد است يعنى آنكه خدا را درحال ايستاده

آیات شامل این کلمه «ضفادع» جمع «ضفدع» است، «ضفدع» به معناى قورباغه است، این کلمه به صورت جمع در آیه فوق آمده ولى عذاب هاى دیگر به صورت مفرد ذکر شده است

آیات شامل این کلمه «دَرَجات» جمع «درجه» معمولاً به پله هایى گفته مى شود، که از آن به سمت بالا مى روند، لذا در مورد بهشت، درجات گفته مى شود. تعبیر به «دَرَجات»

«تزویج» نیست، بلکه منظور جمع کردن میان این دو موهبت براى گروهى از انسان ها است، و به عبارت دیگر، واژه «تزویج» گاه به معناى جمع کردن میان اشیاء مختلف، یا

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است نحو [مريم:23]. جمع آن نخيل مى‏باشد

عالم گويند كه علامت وجود خالق متعال‏اند به نظر نگارنده جمع آن براى افاده كثرت است وگرنه احتياج به جمع بستن نداشت و در عرف به هريك از اصناف مخلوق عالم ميگويند

آیات شامل این کلمه «مَفاتِـحُ» جمع «مِفْتَح» (بر وزن بهتر) به معناى «کلید» است، و نیز ممکن است جمع «مَفْتَح» (بر وزن دفتر) به معناى «خزینه» و مرکز نگاهدارى

نامند و از آنجا که قرآن براى جمع بین قبائل و طوائف و دل ها بوده، گاه لغات مختلف آنها را به کار مى گیرد، تا از این راه، جمع قلوب شود، از جمله همین کلمه «حَصَب»

خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است نحو [مريم:23]. جمع آن نخيل مى‏باشد