نتایج جستجو

محل اصلی خانه را برای ابراهیم معلوم و آماده ساخت، و او با همیاری فرزندش اسماعیل آن را تجدید بنا نمود. سپس اضافه می‌کند، هنگامی که خانه آماده شد به ابراهیم

نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد از سه واسطه از اسماعیل بن عبدالخالق نقل کند که گفت: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که از ابوجعفر

اطراف محلى سنگ بچينند محل تحجير شده را حجر (بر وزن علم) گويند حجر كعبه (حجر اسماعيل) از آن است طبرسى گويد علّت اين تسميه ممنوع الدخول بودن آن در طواف است و

[نساء:134]. من ه کم ها ل هم على کلل ذا کون اله ف الله وله ما قول ى ذکر حسن اسماعيل نبت ن خير دخل انن رحم دلل اذ ک زکريا جعل نعج بيت هل مريم ب شفع رجع لدى ادريس

ابراهيم از كنيزش (هاجر) پسرى به نام اسماعيل داد و اين بشارت در مورد همسرش ساره است كه خداوند به او اسحاق داد. درباره‌ى اسماعيل فرمود: «بِغُلامٍ حَلِيمٍ» «1»

گذرانى یا سرگرمى به شکار مى رود نه براى انتفاع خانواده خود». ۲۱ - «محمّد بن اسماعیل رفع الى ابى عبداللّه(ع) فى قوله: « فمن اضطر غیر باغ و لاعاد» قال: الباغى

آمادگی برای قربانی شدن در راه خدا، همان گونه که در سر گذشت ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) و قربانی او آمده است، آنها با این عمل اعلام می‌کنند که در راه او آماده

جزى کون داود ائى عيسى حسن کتب ايى اذن الذين لسن فرق هو نبو ثم جعل خوف نجو اسماعيل حمل يونس خلف شدد يوسف فرى ضوء بين فصح شىء الک قتل سلم ابو ملء منن ذهب بعد

نسو ربب انس قول علم لئک آدم دحر عسل ولد ملک لا کذب لوم کتب کلل قد نهر نوح اسماعيل اذا ام ورث اليسع ان عزز جهنم موسى دنو ابراهيم نفس ترب دين صوب زيد بشر عند

تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع نحن نن تبع حکم اخر رکن ضحک ذو جرم لم لکن اسماعيل عزز احزاب زکو غفر سحر نکر غير اوى نوب ابو جعل

عَلَى الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِ الْعالَمينَ». من امن کلل رسل اسماعيل ها عيسى ف لما عقل قوم ايوب لوط انن اليسع هارون ل هم سليمان الا لا صلح کشف

هنالک عند الياس حسب ى بشر هنا غير هارون غمم جعل وهب رزق موسى يعقوب رحم ل اسماعيل غلم صلح شىء اول ذکر يوسف سمو ايوب خفى اهل لا اليسع ن مريم قبل وذر اننى وسم

ابراهيم «عليه السلام» با آنها امتحان شده در آنجا گفته‏ايم كه ظاهرا قربانى اسماعيل، اسكان دادن خانوده‏اش در سرزمين خالى مكه و نظير آنهاست و علت اطلاق كلمات

گردانیده می‌شوند. بگو: «به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل گردیده و آنچه موسی و عیسی و (دیگر) انبیا از

آبائِكَ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ» با اينكه يعقوب فرزند اسحاق است، در اين آيه هم به جدّ (ابراهيم) و هم به عمو (اسماعيل)، أَب گفته است. تقليد

مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى‌ لِلْعابِدِينَ (84) وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ (85) وَ أَدْخَلْناهُمْ

الكافي، جلد ۶، كِتَابُ الذَّبَائِح محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعيل عن حنان بن سدير عن الحسين بن المنذر قال :

مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى‌ لِلْعابِدِينَ (84) وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ (85) وَ أَدْخَلْناهُمْ

كه مكّه است، مراد از «والِدٍ وَ ما وَلَدَ» را حضرت ابراهيم و فرزندش حضرت اسماعيل دانسته‌اند، ولى همان گونه كه در تفسير مجمع البيان آمده است، مراد از آن،

ذريه بطور تغليب بر زن نيز شامل است زيرا حضرت ابراهيم «عليه السلام» فرزندش اسماعيل و زنش هاجر را در بيابان مكه اسكان داد. و اين دعا را خواند. وَ مِن مَا حَمَلْنَا