نتایج جستجو

قصص قرآن نقل شده: موقع اين شهر در شرق عقبه است. مردم مدين عرب و از اولاد اسماعيل «عليه السلام»بودند... نام آن شهر اكنون معان است. نگارنده گويد: معان در حال

نعوذباللَّه. وَ إِسْحَاق مِن إِبْرَاهِيم الْأَسْبَاط مَا وَهَبْنَا لَه يَا إِسْمَاعِيل کُلاّ جَعَلْنَا آل عَلَى إِذ فِي اللّه هَدَيْنَا عِيسَى إِن إِنّا أُوتِي

سلام‌ كرد بلسان‌ عربيه‌ پرسيد ‌اينکه‌ چه‌ زباني‌ ‌است‌ ‌گفت‌ زبان‌ عمويم‌ اسماعيل‌ سپس‌ ‌با‌ زبان‌ عبراني‌ صحبت‌ كرد ‌گفت‌ زبان‌ پدرانم‌ اسحق‌ و يعقوب‌ سپس‌

ناخن‌. جلد 13 - صفحه 292 و امّا حج‌ّ: 1‌-‌ احرام‌ ‌از‌ مسجد الحرام‌ حجر اسماعيل‌ ‌ يا ‌ خلف‌ مقام‌. 2‌-‌ وقوف‌ عرفات‌ ‌از‌ ظهر ‌تا‌ مغرب‌ روز عرفه‌. 3‌-‌

‌غير‌ اينها مرحوم‌ شيخ‌ بهايي‌ ‌در‌ كشكول‌ نراقي‌ ‌در‌ سيف‌ الامة، سيد اسماعيل‌ ‌در‌ كفايه‌ ميفرمايند اصول‌ مذهب‌ جلد 6 - صفحه 434 نصاري‌ ‌بر‌ چهارده‌

است كه از شمال كعبه مى‏وزد (راغب) در آقرب آمده: آن بادى است كه از طرف حجر اسماعيل ما بين مشرق و بنات نعش مى‏وزد. کِتَابَه فَيَقُول لَم وَ يَا أُوتِي لَيْتَنِي

جعل رسل هو عن حقق رجع خير ذا کفر الى على کتم فتن شىء ان نکر نفس رضو حفظ اسماعيل لعل ما شدد حدد فلح سوم

امْرَأَتِي فَلا لَه فَبِم مَسّنِي أَصَابَه عِتِيّا أَحَدُهُمَا بَلَغَنِي إِسْمَاعِيل عِنْدَک يَبْلُغَن بَلَغْت أَن أَو تُبَشّرُون قَالُوا وَهَب بَشّرْنَاک

است ما را پيروى از قرآن در اين باره كافى است. وَ يَعْقُوب إِبْرَاهِيم إِسْمَاعِيل لَه وَهَبْنَا مِن إِن عَلَى الْأَسْبَاط مَا کُلاّ جَعَلْنَا عَلِيم رَبّک

قائل‌ بتحريف‌ هستند تصرف‌ ‌در‌ كلمه‌ والدي‌ّ كردند و گفتند ولدي‌ بوده‌ ‌که‌ اسماعيل‌ و اسحق‌ باشند. جمله‌ دوم‌‌-‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌ ‌در‌ مقام‌ دفع‌ دخل‌ ‌است‌ ‌که‌

او گفته شده اشعار دارد و اللّه اعلم. وَ کَان الْکِتَاب إِنّه ذَا مِن إِسْمَاعِيل فِي لِلْعَابِدِين صِدّيقا الْکِفْل اذْکُر کُل مَرْضِيّا ذِکْرَى نَبِيّا

اطراف محلى سنگ بچينند محل تحجير شده را حجر (بر وزن علم) گويند حجر كعبه (حجر اسماعيل) از آن است طبرسى گويد علّت اين تسميه ممنوع الدخول بودن آن در طواف است و

بالاتر ‌است‌ ‌در‌ دنيا و آخرت‌ ‌که‌ ‌از‌ سنن‌ ابراهيم‌ ‌است‌ بازاي‌ ذبح‌ اسماعيل‌ و ‌اينکه‌ قرباني‌ ‌هم‌ بعوض‌ قرباني‌ فرزندان‌ ‌شما‌ ‌است‌ و باعث‌ حفظ ‌آنها‌

[نساء:134]. من ه کم ها ل هم على کلل ذا کون اله ف الله وله ما قول ى ذکر حسن اسماعيل نبت ن خير دخل انن رحم دلل اذ ک زکريا جعل نعج بيت هل مريم ب شفع رجع لدى ادريس

ابراهيم از كنيزش (هاجر) پسرى به نام اسماعيل داد و اين بشارت در مورد همسرش ساره است كه خداوند به او اسحاق داد. درباره‌ى اسماعيل فرمود: «بِغُلامٍ حَلِيمٍ» «1»

جزى کون داود ائى عيسى حسن کتب ايى اذن الذين لسن فرق هو نبو ثم جعل خوف نجو اسماعيل حمل يونس خلف شدد يوسف فرى ضوء بين فصح شىء الک قتل سلم ابو ملء منن ذهب بعد

نسو ربب انس قول علم لئک آدم دحر عسل ولد ملک لا کذب لوم کتب کلل قد نهر نوح اسماعيل اذا ام ورث اليسع ان عزز جهنم موسى دنو ابراهيم نفس ترب دين صوب زيد بشر عند

تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع نحن نن تبع حکم اخر رکن ضحک ذو جرم لم لکن اسماعيل عزز احزاب زکو غفر سحر نکر غير اوى نوب ابو جعل

عَلَى الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِ الْعالَمينَ». من امن کلل رسل اسماعيل ها عيسى ف لما عقل قوم ايوب لوط انن اليسع هارون ل هم سليمان الا لا صلح کشف

غيبت‌ تكليف‌ نيست‌، و فرق‌ اينها ‌با‌ اسماعيليّه‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌آنها‌ اسماعيل‌ ‌را‌ امام‌ غايب‌ مي‌دانند اينها حضرت‌ بقية اللّه‌ ‌را‌ غايب‌ مي‌گويند.