نتایج جستجو

تفسیر آیات وَ إِنَّهُ لَهُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ «77» و البتّه كه آن (قرآن) براى اهل ايمان، مايه‌ى رحمت و هدايت است. وَ إِنَّهُ لَهُدىً وَ رَحْمَةٌ

براى بشر. (إنّه تذکرة) مطابق نظر مفسران، ضمیر «إنّه» به قرآن بازمى گردد. ۳ - قرآن، در بیدارگرى و پندآموزى، بهترین و جامع ترین کتاب است. (إنّه تذکرة) تنکیر

موجب دستیابى او به مقام عبودیت الهى (نعم العبد إنّه أوّاب) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّه أوّاب» در مقام تعلیل براى «نعم العبد» است; یعنى،

لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً «2» وَ أَنَّهُ تَعالى‌ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً «3» وَ أَنَّهُ كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ

أَسْمَاء أَضْحَک أَطْغَى أَظْلَم أَعْطَى أَعْلَم أَغْنَى أَقْنَى أَمَات أَنّه أَنْزَل أَنْشَأَکُم أَنْفُسَکُم أَهْلَک أَهْوَى أَوْحَى أَکْدَى أُخْرَى أُمّهَاتِکُم

افترى على اللّه کذباً ... إنه لا یفلح المجرمون) ۹ - تکذیب قرآن، نشانه وجود روحیه جرم پیشگى و بزهکارى در تکذیبگر (أو کذب بأیته إنه لا یفلح المجرمون) ۱۰ - جرم پیشگان،

محروم از محبت خدا خواهند بود. (جزؤا سیّئة سیّئة مثلها ... إنّه لایحبّ الظلمین) ممکن است «إنّه لایحبّ الظالمین» ناظر به قانون مقابله به مثل باشد. ۱۲ - ستمدیده اى

محبت خداوند، محروم اند. (إنّه لایحبّ الکفرین) ۷ - کفر، موجب محرومیت از تفضل الهى، در آخرت است. (لیجزى الذین ... من فضله إنّه لایحبّ الکفرین) ۸ - ایمان

خدا محرومند. (إنه لایحب المعتدین) ۷- روى گردانى از نیایش و تضرع در برابر خدا، گردنکشى و موجب محرومیت از محبت الهى است. (ادعوا ربکم ... إنه لایحب المعتدین)

وى بود. (ذرّیة من حملنا مع نوح إنه کان عبدًا شکورًا) «ذرّیة ...» اشاره به نجات همراهان نوح(ع) از غرق شدن دارد و جمله «إنه کان عبداً شکوراً» مى تواند تعلیل

مى‌داند و هم آنچه را كه پنهان مى‌كنيد. إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ ما تَكْتُمُونَ (110) إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ‌:

كريم است. «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ» «2» رسول خدا، كريم است. «وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ» «3» واسطه نزول وحى (جبرئيل)، كريم است. «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ

سجده كنندگان (نيز مى‌بيند). زيرا كه اوست شنوا و دانا. إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220) إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌: بدرستى كه خدا اوست شنوا

أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ «50» يا (در يك رحم) پسران و دختران را در كنار هم قرار دهد

عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ‌ ... وَ أَنَّهُ يُحْيِ الْمَوْتى‌ وَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «1» ولى در اين جا مى‌فرمايد:

فلما تبین له أنه عدو للّه تبرأ منه) ۷ - جواز استغفار مؤمن براى مشرک، در صورت امیدوارى به هدایت وى (ما کان استغفار ... فلما تبین له أنه عدو للّه تبرأ منه)

إِلَى لَکُم الْحَق عِنْدَه أُوتُوا لَلْحَق لِلّه بِالْآخِرَة أَنّه يُرَدّون فَاعْبُدْه إِنّه يَهْبِط لِکُل تُطِيعُوا وَجْهَک عِوَجا شَهَادَة تَبْغُونَهَا

اللّه مِن مَا أَشَدّ الْآخِرَة عَلَى أَهْلَک الْأُولَى عِنْد الدّنْيَا رَبّه إِنّه إِن قَالُوا فَمَا لِلّذِين أْمُر فَلَم مَن هٰذَا قَوْم لَن نُؤْثِرَک يَأْت

آیات آن (و إذا یتلى علیهم قالوا ... إنّه الحقّ من ربّنا) ۴ - قرآن، کتابى آمیخته به حق و مبرا از هرگونه باطل (إنّه الحقّ) ۵ - قرآن، کتابى نازل شده از جانب

فَمَن قَال أُولٰئِک مِن أَم مَا يَقُولُون إِذ قَد إِنّه فِي فَلَعَلّک الْإِنْس فَإِن بَاخِع لِيُضِل أَنّه يُؤْمِنُون فَيُسْحِتَکُم عُدْنَا نَفْسَک يُعْرَضُون