نتایج جستجو

مِنْ دِيبَاجِ‏ اَلْكَعْبَةِ فَيَجْعَلَهُ غِلاَفَ مُصْحَفٍ أَوْ يَجْعَلَهُ مُصَلًّى يُصَلَّى عَلَيْهِ

الْبَيْت مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتخِذُوا مِن مَّقَامِ إِبْرَهِيمَ مُصلًّى وَ عَهِدْنَا إِلى إِبْرَهِيمَ وَ إِسمَعِيلَ أَن طهِّرَا بَيْتىَ لِلطائفِينَ

مقام بخواند، تا آخر حديث ، همه از كلمه «من» و كلمه «مصلى » در جمله : «واتخذوا من مقام ابراهيم مصلى » استفاده شده است . و در تفسير قمى از امام صادق (عليه

سهل ذو الرياستين به او گفت: يا امير المؤمنين اگر امام رضا با اين روش تا مصلّى برود، مردم فريفته او مى‏شوند و كار از دست تو بيرون مى‏رود و نظر من اين است

قرآنيه از جمله: 1- (أَ رَأَيْتَ الَّذِي يَنْهى‌ عَبْداً إِذا صَلَّى) «1» و عبد مصلى مجموع روح و جسد باشد. 2- وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ‌. «2» 3- انّا وجدناه

جَعَلنَا البَيتَ مَثابَةً لِلنّاسِ وَ أَمنًا وَ اتَّخِذوا مِن مَقامِ إِبرٰهۦمَ مُصَلًّى وَ عَهِدنا إِلىٰ إِبرٰهۦمَ وَ إِسمٰعيلَ أَن طَهِّرا بَيتِىَ لِلطّائِفينَ

نافله پنجاه و يك ركعت است كه از جمله آنهاست دو ركعت بعد از نماز خفتن كه مصلّى آن را نشسته به جا مى‏آورد كه به يك ركعت حساب مى‏شود و به جاى وتر است، و خدا

«صلّى اللّه عليه و آله و سلّم»، همواره در روزهاى عيد فطر، قبل از رفتن به مصلّى، فطره را تقسيم مى كرد و اين آيه را مى خواند: «قَد أفلَحَ مَن تَزَكّى وَ ذَكَرَ

أَدْهَشَنِي‏ فَدَخَلْتُ وَ أَنَا مُضْطَرِبٌ وَ نَظَرْتُ فَإِذَا شَيْخٌ عَلَى مُصَلًّى بِلاَ مِرْفَقَةٍ وَ لاَ بَرْدَعَةٍ فَابْتَدَأَنِي بَعْدَ أَنْ سَلَّمْتُ

حق ، محل هبوط وحى پروردگار، سراى موعظه و پند، شمرده شود (مسجد احباء الله و مصلى ملائكة الله و مهبط وحى الله و متجر اولياء الله ). و از سوى ديگر مايه غفلت

‌بين‌ دو سجده‌ و ‌بعد‌ ‌از‌ سجده دوم‌ ‌در‌ ركعت‌ اول‌ و سوم‌ لازم‌ ‌است‌ و مصلّي‌ ‌در‌ حال‌ تشهد و سلام‌ ‌که‌ مي‌نشيند متوجه‌ ميشود ‌که‌ ‌آن‌ نحوي‌ ‌که‌ بايد