نتایج جستجو

اثر آن مانند چوبهاى شكسته حظيره ساز شدند. ظاهراً مراد شكسته شدن چوبها در حين قطع از اشجار است نه شكسته شدن در آغل. اين لفظ فقط دوبار در قرآن مجيد آمده

نهر سجد کم کبر بکر قبل اخذ کلل نشط خلق شىء کثر عرش هذا اذا الى دبر عشو نحن حين امر ملک لو انا حول الک لئک ذا حقق سبل الذين اصل طير غفر قوم بصر سخر شمس بنو

شده شايد مراد از آنها عالم سلّولهاست كه در پشت پدران‏اند و خدا در حين اخذ آنها در حين وارد كردن به رحم مادر از آنها گواهى گرفت. و اگر اين حقيقت ثابت شود

قطع از علائق مادّى نكند و خدا را با اخلاص نخواند خدا را نخوانده است بلكه در حين دعوت به جاهاى ديگر نيز تكيه نموده است وقتيكه انسان خود را مضطرّ ديد و از هر

پائين آمدن گفته‏اند ولى به احتمال قوى مراد از آن بالا رفتن است كه ستارگان از حين طلوع تا وسط آسمان پيوسته در صعوداند و آن با آيات بعدى كه اشاره به معراج آن

سه روز. يومئذ: [قيامة:10]. يومئذ به معنى آن روز است، اضافه شدن لفظ يوم و حين به «اذ» مشهور است ابن هشام در معنى گفته: «اذ» در اينصورت اسم زمان مستقبل است

ربب اتى کون فى ب ثوب ما علم قوم صلح لا رئى امن غشى وضع سندس خضر ضرب ارک غشو حين نعم استبرق ذلک الذين ان هن انن برق جعل غمم هل صلو نا اخذ ى مثل سور نهر لو

فرموده: تيمم به معنى قصد است همچنين است تأمم. [بقره:267]. غرض آن است كه در حين انفاق چيز پست و كم قيمت را كه خود آن را اگر بدهند نمى‏گيريد، انفاق نكنيد بلكه

اند. ولى خوب نيست آيه را از ظاهر آن برگردانيم جائيكه قرآن از تكلّم عيسى در حين ولادت و تولد او بدون پدر ئ خنك شدن آتش بر ابراهيم و اژدها شدن عصاى موسى و

فرموده: تيمم به معنى قصد است همچنين است تأمم. [بقره:267]. غرض آن است كه در حين انفاق چيز پست و كم قيمت را كه خود آن را اگر بدهند نمى‏گيريد، انفاق نكنيد بلكه

حديث فوق باشد كه فكر كرده دهر از نامهاى خداوندى است. ما نا من انس الا لم هلک حين کون ان ل هم شىء ذکر حيى على ب ذلک اتى خلق موت هل دنو علم

سه روز. يومئذ: [قيامة:10]. يومئذ به معنى آن روز است، اضافه شدن لفظ يوم و حين به «اذ» مشهور است ابن هشام در معنى گفته: «اذ» در اينصورت اسم زمان مستقبل است

اخر نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع سحر جرم غفر

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

مرتبه حين طلوع غروب آفتاب. در مصباح كفعمى از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كه بخواند در صبح و شام: فسبحان اللّه حين تمسون و حين تصبحون

سه روز. يومئذ: [قيامة:10]. يومئذ به معنى آن روز است، اضافه شدن لفظ يوم و حين به «اذ» مشهور است ابن هشام در معنى گفته: «اذ» در اينصورت اسم زمان مستقبل است

(اسپرماتوزئيد) وارد نطفه زن (اوول) مى‏گردد و رشد آن شروع مى‏شود، انزال زن و لذّت او در حين مقاربت راجع با نزال نطفه او نيست بر خلاف مرد. و خلاصه: آيه شريفه راجع به نطفه

ها محمد عزز رحم ملک بين الى لم کفر کون اتى قبل قد حقق شىء عبد صرط عن قوم حين ا غفر سلم هل نزل ذهب اخر نا بل هدى سجد حکم دخل امن رئى نذر سوى کثر کفى وسم

انس جىء خلق ظلم هل اوى ذکر اذا ليل الا رئى قوم ائى رجع نفس الذى ولى خشع رحم حين درک سوف ثم اذ لکن غشى لقى غشو حتى صمم عظم قلل شکر حفظ انتم عذب مثل خرج عين