نتایج جستجو

در وقت ديگر يا بر هر كس كه بخواهد چون خداوند دانا است بمصالح و مفاسد و مقتضيات احوال آنها و ساير امور پس نبايد ترس از تنگى معاش مانع از هجرت مسلمانان بسوى

سوم- كاملان در ايمان، كسانى كه به حقيقت و تحقق ايمان خود نموده، به تحصيل مقتضيات آن از هجرت و جهاد و بذل مال و نصرت حق. در عقب آن پاداش ايشان را بيان مى‌فرمايد

به اعتبار آنكه مايل شود به ربط عالم معنوى و عازم شود به سير در آن، لكن مقتضيات طبعى او را به تأخير اندازد، آن را «مسوّمه» نامند. 4- به اعتبار آنكه به تربيت

3- به اعتبار آنكه مايل شود به ربط عالم معنوى و عازم سير در آن گردد، لكن مقتضيات طبعى او را به تأخير اندازد آن را (مسوفه) نامند. 4- به اعتبار آنكه به تربيت

مگر آنكه خداى متعال تكفل فرموده رزق او را، و مى‌رساند به او بر وجه حكمت و مقتضيات مصلحت. «1» تنبيه: عقل سليم به سير در اقاليم، هر آينه دريابد كه حيوانات،

وجه منشأ عبادت اصنام- جمعى از حمقا تغير و اختلاف احوال عالم سفلى را از مقتضيات سير و تأثير احوال كواكب علوى دانسته و انتظام امورات معاش را مربوط به گردش

را، وَ يُزَكِّيهِمْ‌: و پاك مى‌گرداند ايشان را از اخلاق رذيله يا از ادناس مقتضيات طبيعت به افاضات رشحات احكام شريعت، و اصلاح فرمايد باطن و ظاهر ايشان را،

مى‌باشيد. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 204 تنبيه: آيه شريفه اشعار است به آنكه مقتضيات ايمانى شخص مؤمن، خير و صلاح و طاعت باشد نه افعال قبيحه و شنيعه؛ و چنانچه

(كه البته نمى خواهد مگر آن كه ايشان خود را تغيير دهند، و از زىّ عبوديت و مقتضيات فطرت خارج شوند)، هيچ كس نيست كه از شقاوت و نقمت، و يا عذاب او جلوگيرى به

بالينى مناسب با اصول نامبرده مى خوابانند. و خامسا - به طور كلّى، دين تابع مقتضيات هر عصرى است، كه با تحوّل آن عصر به عصرى ديگر، بايد متحوّل شود. و سادسا -

بعضي‌ ‌از‌ خصوصيات‌ بواسطه‌ فقدان‌ بعض‌ شرائط ‌ يا ‌ وجود بعض‌ موانع‌ ‌با‌ مقتضيات‌ وقت‌ جزئي‌ تغييراتي‌ پيدا ميكرده‌ چنانچه‌ ‌در‌ يك‌ شريعت‌ ‌هم‌ بسا اتفاق‌

شده، علم تفسير و احكام قرآن و علم تغيير زمان و حوادث آنست (مسائل روز و مقتضيات زمان) هر گاه خدا نسبت بمردمى خيرى خواهد بآنها بشنواند و اگر بكسى كه حاضر

را هم اثبات كند، براى اينكه دعوت نبوت بنابراين از مقتضيات معاد است ، و نه بر عكس، يعنى معاد از مقتضيات دعوت نبوت نيست . و حجت اين دو آيه - به طورى كه ملاحظه

است كه ما به مجموع علل تامه بنگريم و اجل غير حتمى در صورتى است كه تنها مقتضيات را در نظر بگيريم . تفسير نمونه جلد ۵ صفحه ۱۵۰ با توجه به اين دو نوع اجل

برنامه ها را آنچنان پياده مى كنند كه براى آيندگان و كسانى كه در شرائط و مقتضيات ديگر به وجود خواهند آمد نيز مفيد و كافى خواهد بود. (براى توضيح بيشتر در

اين تزاحم در آن حكمفرماست، و نمى گذارد اين غرض حاصل شود، همچنان كه ساير مقتضيات عمومى كه عامل صنع آن ها را تقدير كرده، با اين غرض مساعد نيست. مثلا هر انسانى

ناشى نمى شود دليلش خيلى روشن است ، براى اينكه سعه رحمت و افاضه نعمت از مقتضيات الوهيت و از لوازم صفت ربوبيت است ، هيچ موجود مربوب و مخلوق نيست مگر اينكه

حوادث است كه پيش خواهد آمد. كلمه ((تذكر(( به معناى قبول يادآورى و التزام به مقتضيات حجت ياد آورنده و ايمان به آن است و كلمه خشيت به معناى مقدمه آن قبول و ايمان

عقاید و آرایى كه از نسل هاى گذشته به ارث برده، آنچه را كه قابل انطباق با مقتضيات عصر و محيط زندگى خودش ‍ هست، منطبق مى كند، و بر همين اساس، قوانين اجتماعى

) فرق بسيارى است ، پس معلوم شد كه آداب ناشى از اخلاق و اخلاق زائيده از مقتضيات اجتماع است . و مطلوب نهائى انسان در زندگى همان چيزى است كه ادبش را در رفتار