نتایج جستجو

عجز نا جمع انن اول ل قدر رسل ک رهق سوء لوط نجو قتر نزل کم يوم کفر اذ هذه فجر بشر وجه مرر نظر کيف ضحک قرى رجز ب نذر نن

ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى خفاء است كه شخص در آن وقت در تاريكى مخفى است به ريه سحر

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود

معنى ابنيه رفيعه آمده در اين صورت مفردش عماده است رجوع شود به صحاح و اقرب.[فجر:6-8]. احتمال قوى آن است كه «العِماد» در آيه به معنى كاخهاى بلند است رجوع شود

به «جبل» فصل «كوههاميخ زمين‏اند». * [ص:12] كلمه «ذُوالْاَوْتادِ» در سوره فجر آيه 10 نيز در وصف فرعون آمده است گويند: او چون مى‏خواست كسى را شكنجه دهد او

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

هذا علم حوط الذين طلب صبح ذا صبر کمم زيت مول الله کون سبل شکر عين کبر سوغ فجر عمل بلد هو صحب ذلکم حصد سنو جبى قلب سوع هما عرش ثم خلص رسو ايى سخر زوج اله

ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى خفاء است كه شخص در آن وقت در تاريكى مخفى است به ريه سحر

است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان

شدّت آن است كه عبارت از امتداد سايه و شدّت آن است و مراد از قبض سايه طلوع فجر و آمدن خورشيد و روز است كه سايه و تاريكى به اسانى قبض شده و زايل مى‏گردد و

آیات شامل این کلمه لما (۱۶۵ بار) [فجر:20-19]. گويند: «لَمَمْتُ الشَّىْ‏ءَ» يعنى آن را جمع و اصلاح كردم در نهج البلاغه خطبه 51 آمده «اَلاَوَاِنَّ مُعاوِيَةَ

ايثاق: بستن. «اَوْثَقَهُ فِى الْوِثاقِ ايثاقاً» يعنى او را به ريسمان بست [فجر:25-26]. وَثْاق مصدر است به معنى بستن چنانكه طبرسى گفته ضمير (عَذابَهُ - وَثاقَهُ)

مرصاد با مرصد آنست كه مرصاد به مكانى كه فقط مخصوص كمين است گفته مى‏شود. [فجر:14]. [نباء:21]. جوهرى آن را طريق معنى كرده ولى مراقبت در آن منظور است. ارصاد:

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) يوم‌ (۴۷۵ بار) از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند در نهج

کبر الله فى ب طوع سود بوب ما لفو غرب انس حصر يوم ليس دبب دبر نبو ورى لدى فجر کم ثم عظم نعم ان کفر ضلل مثل عذب نشء صلح جهنم تمم قوم ثوى انث حمر قمص بعد

مرصاد با مرصد آنست كه مرصاد به مكانى كه فقط مخصوص كمين است گفته مى‏شود. [فجر:14]. [نباء:21]. جوهرى آن را طريق معنى كرده ولى مراقبت در آن منظور است. ارصاد:

جبل رحم اول کان قبل کم نزع أما کئس کفر کون طرف ايى قصر اسف ما اما حزن ثعب فجر تسع حول يا غرب حتى قوم الله طوف غول ثم هو عند اله سئل اکل تمم ثمر دخل سلک

است. [هود:32]. گفتند: ای نوح با ما مجادله كردى و جدال را بسيار نمودى و مثل [فجر:12]. در قرآن مجيد لازم نيامده است. استكثار: گويند: «اِسْتَكْثَرَ مِنَ الشَّىْ‏ءِ»