نتایج جستجو

يلعنكم كما لعنهم. يعنى بايد كه امر بمعروف بكنيد و نهى از منكر نمائيد و دست سفيه را بگيريد و او را به راه حق داريد، و اگر نه، حق تعالى قلوب بعضى شما را بر

حضرت ابو طالب و عرضه داشتند تو آقا و بزرگتر مائى برادرزاده‌ات عقلاى ما را سفيه خوانده و خدايان ما را دشنام ميدهد ما خدمت تو رسيديم براى آنكه حكم كنى ميان

ميشمارند و ‌اگر‌ كساني‌ ‌که‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ امور اجتناب‌ ميكنند ‌آنها‌ ‌را‌ سفيه‌ و جاهل‌ و كهنه‌ پرست‌ و امل‌ ميشمارند و ‌در‌ باب‌ اصول‌ گفته‌ايم‌ ‌که‌ علّة

‌او‌ مؤمن‌ امتحن‌ اللّه‌ قلبه‌ للايمان‌ الحديث‌) خلاصه‌ ‌از‌ آدم‌ احمق‌ و سفيه‌ بايد اعراض‌ نمود زيرا تعقيب‌ باو باعث‌ ازدياد بي‌احترامي‌ و توهين‌ و هتك‌

وَ جُنُودَهُما كانُوا خاطِئِين‌َ اما خطاء ‌آنها‌ اينكه‌ بمقداري‌ احمق‌ و سفيه‌ بودند ‌که‌ فرعون‌ بهامان‌ ميگويد ‌براي‌ ‌من‌ قصري‌ بنا كن‌ ‌تا‌ مطلع‌ شوم‌

‌که‌ مرا خلق‌ فرموده‌ آيا ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ بيان‌ باز تعقل‌ نميكنيد ‌ يا ‌ سفيه‌ و بدون‌ عقل‌ هستيد. يا قَوم‌ِ لا أَسئَلُكُم‌ عَلَيه‌ِ أَجراً مسئلت‌ اجرت‌

قهار شيطان و اتباعش هم ميگويند ما بتو دستورى داديم خداوند هم دستورى داد مگر سفيه بوديكه قول ما را بر قول خدا ترجيح دادى حال بچش عذاب اليم را كه خودت باختيار

نواب‌ انبياء و ائمه‌، جزئيه‌ مطلقه‌ ولايت‌ اب‌ و جد نسبت‌ بصغير و مجنون‌ و سفيه‌، جزئيه‌ مقيده‌ قيم‌ مجعول‌ ‌از‌ قبل‌ جد و اب‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ قبل‌ مجتهد ‌علي‌

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

سفيان‌ ‌را‌ ‌در‌ هفت‌ موطن‌ لعن‌ فرمود 1‌-‌ سوره‌ البقرة ‌آيه‌ 17 2‌-‌ دويم‌ سفيه‌ ص‌ 512 جلد 2 - صفحه 97 و ‌در‌ مرض‌ موتش‌ يزيد ‌را‌ لعن‌ فرمود«1» و حضرت‌

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

شما سفيه نيستند. و نيز حلبى از آن حضرت حديث كند كه فرمود: سفاهت نكنيد زيرا پيشوايان شما سفيه نبودند. و حضرت صادق عليه السّلام فرموده: هر كس شخص سفيه را

اموالكم » را پرسيدم فرمود: «من لا تثق به » سفيه كسى است كه مورد اعتماد نباشد)). از اين روايات بر مى آيد كه «سفيه » معنى وسيعى دارد و از سپردن اموال عمومى

مدهيد» پرسيدند، فرمود: آن را بباده‏خوران و زنان مدهيد. سپس فرمود: و كدامين سفيه از شراب خوار سفيه‏تر است!. مصنّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گفت: مقصود، كراهت

‌که‌ ‌براي‌ ‌آنها‌ معين‌ ‌شده‌ قطع‌ ميشود و ‌اگر‌ ‌بعد‌ ‌از‌ بلوغ‌ و رشد سفيه‌ شدند ‌ يا ‌ ممنوع‌ التصرف‌ شدند حاكم‌ شرع‌ بايد قيم‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ معين‌ نمايد

پس فرمود انّك لانت الحليم الرّشيد و شايد مراد آن باشد كه آنها اراده نمودند سفيه و جاهل را و خداوند نقل نمود لفظ آنها را و اعراض فرمود از بيان مراد براى ستّاريّت

آيه ۳۴ از سوره اسراء آمده) است، و اگر محتلم شود و هنوز رشد نيافته باشد، و سفيه يا ضعيف باشد، بر عهده ولىّ او است كه از دادن مالش به او امساك كند.