نتایج جستجو

فرمود: إِنَّك‌َ لَغَوِي‌ٌّ مُبِين‌ٌ ‌در‌ يك‌ همچه‌ موقعي‌ ‌که‌ بني‌ اسرائيل‌ اسير فرعونيان‌ و قبطيان‌ هستند نبايد ‌با‌ ‌آنها‌ ستيزگي‌ كرد بهانه‌ بدست‌ ميآورند

ماهيت‌ بهمان‌ وجود ملصق‌ ميشويم‌ چنانچه‌ مولوي‌ گويد: چون‌ ‌که‌ بي‌رنگي‌ اسير رنگ‌ شد«3» (آیه 156)- این آیه صابران را معرفی کرده می‌گوید: «آنها کسانی هستند

عمل نيز لازم است. چنانكه اهل بيت پيامبر عليهم السلام وقتى مسكين و يتيم و اسير، اطعام را كردند، گفتند: «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً»

أَنْ يَنْفَعَنا» 10- برخى انسان‌ها در ظاهر بسيار بلند پروازند، ولى درباطن اسير نيازهاى درونى خويش هستند. فرعون كه ادّعا مى‌كرد: «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‌»

منازل شما تجسّس ميكنند براى آنكه به بينند كسى يا چيزى باقى مانده كه بكشند يا اسير كنند يا بغارت ببرند و اين انتقام الهى بقدرى مسلّم و يقينى است وقوع آن كه

شود لكن‌ خداوند ‌در‌ جنگ‌ بدر ‌آنها‌ ‌را‌ مغلوب‌ فرمود، بعضي‌ مقتول‌ بعضي‌ اسير بعضي‌ فرار كردند و بذلّت‌ افتادند و ‌اينکه‌ ‌را‌ يكي‌ ‌از‌ معجزات‌ حضرت‌

چون‌ مشركين‌ جلد 4 - صفحه 333 شكست‌ خوردند و هفتاد نفر كشته‌ شدند و هفتاد اسير شدند و بقيه‌ بطرف‌ مكه‌ فرار كردند ابو سفيان‌ ‌که‌ رئيس‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ دستور

لحظه‌ى عمر، به تغيير شرايط اميدوار مى‌ماند، روحيّه‌ى توكّل در او زنده مى‌گردد، اسير ظواهر نمى‌شود، ايمان انسان به غيب و قدرت خداوند متعال بيشتر مى‌شود. با توبه،

باشند. «مِمَّا تُحِبُّونَ»، نه «ممّايحبّون» 7- انسانى كه تربيت الهى يافته، اسير مال و ثروت نيست، بلكه حاكم بر آنهاست. «تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» 8- در

حقارت بآنها نظر مى‌نمودند و مسلمانان مى‌ترسيدند كه بين راه آنها را بيابند و اسير كنند و چون بمدينه رسيدند جاى گير و مستقر شدند و مأمنى پيدا كردند تا آنكه

كسى نمى شود، بخلاف مردم كه اگر در امرى مورد اعتماد قرار گيرند از آنجا كه اسير هوى و بازيچه هوسهاى نفسانيند چه بسا كرامت نفس و فضيلت و وفا و صفت رحمت ،

وقت، مشغول به اسير گرفتن و بستن دست و پاى اسراء شويد. پس مراد از «شدّ وثاق»، اسير گرفتن و محكم بستن آنان است. در نتيجه، آيه شريفه در اين كه اسير گرفتن را بعد

كارمندان، به آن حقوق مكفى بده. «اسبغ عليهم الارزاق» «1» 1- خداوند اگر بخواهد، اسير ديروز را امير امروز قرار مى‌دهد. «قالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ

بتدريج كه بر تو نازل ميشود و در نفوس خود آنها كه مى‌بينند مغلوب و مقتول و اسير و ذليل و خوار شدند و مسلمانان فاتح و غالب و مظفّر و منصور گشتند با آنكه از

جوابى نشنيد لذا قسم ياد نمود كه اگر خدا باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون

سالها است در مصر اقامت دارند و اخيرا تو آنها را باعمال شاقه وادار نمودى و اسير خود كردى آزاد كن و بگذار با ما بيايند برويم در شام و كنعان كه وطن اصلى ما

شأن نزول: در واقعه جنگ احد كه شكست بر مسلمانان وارد شد، بعضى كشته و برخى اسير شدند، مشركين اصحاب پيغمبر را ملامت نمودند كه شما خود را به مهلكه انداختيد

دست ها را به گردن مى بندند. ممكن هم هست به معناى مطلق زنجير باشد، كه دو نفر اسير را با هم جمع مى كند و قرين مى سازد. و كلمه «سَرابيل» جمع «سِربال» است، كه

درباره جريان نذر اهل بيت عليهم السلام است كه افطاريه خويش را به مسكين و يتيم و اسير دادند مى‏گويد: اين چطور ممكن است حال آنكه به عقيده عطا چنانكه نقل شده سوره

حارث بن مغيرة گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم: مردى است كه پدرش در زمان جاهليت اسير شده و بصورت برده درآمده و اين شخص نميدانسته كه وضع پدرش چنين بوده مگر پس