نتایج جستجو

تفسير لوامع التنزيل- احمد در مسند خود، و بيهقى در شعب الايمان، و ابن اثير در نهايه، و بغوى در معالم، در ذيل آيه شريفه‌ (وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ)*

معناى خبر دادن از چیزى است که شخص آن را مشاهده کرده و نزد آن حاضر بوده است (نهایه ابن اثیر). گواه بودن خداوند بر همه چیز، مستلزم آگاهى او از آنها است. ۵ -

عالم محدث ابو بكر احمد بن عبد العزيز جوهرى در كتاب سقيفه، و ابن اثير در نهايه، و مسعودى در اخبار الزمان و اوسط، و ابن ابى الحديد در جلد چهارم شرح نهج البلاغه

13). بهترين توجيه براى اين روايات هفت حرف وجه سوم است چنانكه ابن اثير در نهايه و فيروزآبادى در قاموس هر دو در لغت «حرف» حديث را نقل كرده‏اند و گفته‏اند

انكار رستگارى به عدم اجتناب آن، و هر چه رستگارى به آن نباشد حرام است. 7- «1» نهايه ابن اثير، جلد 2، صفحه 77 (ذيل لغت خمر)- لسان العرب، جلد 4، صفحه 255- قاموس

شود که هر بیننده اى گمان کند آن را دور انداخته اند. «تابوت»، یعنى صندوق (نهایه ابن اثیر) و «یمّ» به معناى دریا است و در آیه، مراد رود نیل است (لسان العرب)

إِذَا أُطِعْتُ رَضِيتُ وَ إِذَا رَضِيتُ بَارَكْتُ وَ لَيْسَ لِبَرَكَتِي نِهَايَةٌ وَ إِذَا عُصِيتُ غَضِبْتُ وَ إِذَا غَضِبْتُ لَعَنْتُ وَ لَعْنَتِي تَبْلُغُ

فُرْجَةٌ فَيَكُونُوا خَمْسَةً ثُمَّ يَتَنَاهَى فِي اَلْعَدَدِ إِلَى مَا لاَ نِهَايَةَ لَهُ‏ فِي اَلْكَثْرَةِ قَالَ‏ هِشَامٌ‏ فَكَانَ مِنْ سُؤَالِ اَلزِّنْدِيقِ

الاعضاء، و لا بعرض من الاعراض ، و لا بالغيرية و الابعاض ، و لا يقال له حد و لا نهاية ، و لا انقطاع و لا غاية : دست انديشه هاى بلند به دامن كبريائيش نرسد، تا در