نتایج جستجو

كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند در بهشت‌هاى پُر نعمتند. ملک و فرمانروائی در آن روز مال خدا است (و کسی نه مالک چیزی و نه صاحب قدرت و فرمانی

زيرا جز گروه كافران كسى از رحمت خدا نوميد نمى‌شود.» ای فرزندان من، بروید (به ملک مصر) و از حال یوسف و برادرش تحقیق کرده و جویا شوید و از رحمت خدا نومید مباشید

(قالوا ... لولا أُنزل إلیه ملک فیکون معه نذیرًا) ۸ - انذار و اخطار به مردمان، از اهداف مهم و محورى رسالت پیامبر(ص) (لولا أُنزل إلیه ملک فیکون معه نذیرًا) این

عمل اذا هدى عن کلل ذکر ظلم الذى لو خير اخر اذ کتب لم عبد ثم اول وقى نفس خلق ملک حقق جىء ذا حسن امر کذب يا قبل رئى هذا نزل حکم سمع خرج اخذ صدق هن موسى جنن

پيروز شد «فَهَزَمُوهُمْ بِاِذْنِ اللّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ». ل قول کون ملک کم فصل ب لما انن جند وله اله الله ف امن اننى بعث قد ان ه على بلو هم نا

ه ل ب ما کم ف هم انن ان او رحم الا ام على علم وضع عبد خلق شىء انث هو زوج ملک جعل أما الله قول اذا شمل ها شهد لئک عمل اله حمل امن کون وله ى ا لا الک حرم

کفر جمع کذب ثم انس الا بعث علم سمو بين ذا عن دين نفس لقى هذا کلل ظلم ارض ملک عظم وعد شىء نور عمل حشر بعض ويل لبث فصل وقى هو رحم عدد ايى الذى حيى رئى نظر

قدرت الهی) بیرون شوید، بیرون شوید (ولی این خیال محالی است زیرا) هرگز خارج از ملک و سلطنت خدا نتوانید شد. ای گروه جن و انس! اگر می توانید از کرانه ها و نواحی

خداى رحمان ثابت است، و بر كافران روزى دشوار است. در آن روز حکومت واقعی و ملک حقیقی، از آن خداوند مهربان است (و مملکت جهان، به صورت ظاهر و باطن و حقیقی

کنند و یا به کارهای دیگر در دستگاه او بپردازند، و ما نگهبان دیوان (برای حفظ ملک سلیمان) بودیم. و از شیطان ها کسانی را رام و مسخّر او کردیم که برایش غوّاصی

ثمّ یموت أهل السماء ... فیقال من بقى؟ فیقول (ملک الموت): یا ربّ لم یبق إلاّ ملک الموت فیقال له متّ یا ملک الموت فیموت; از امام صادق(ع) در باره آیه شریفه:

كدام يك از ايشان نيكوكارترند. ما آنچه را که در زمین جلوه‌گر است زینت و آرایش ملک زمین قرار دادیم تا مردم را امتحان کنیم که کدام یک عملشان نیکوتر خواهد بود

داده است و ما خطاكار بوديم.» برادران گفتند: به خدا که خدا تو را بر ما (به ملک و عزت و عقل و حسن و کمال) برگزید و ما (در حق تو) مقصر و خطاکار بودیم. گفتند:

بعضى از آيات مى‏شود گفت مراد از آن راه معمولى است مثل [اعراف:86]. و مثل [ملك:22]. و نحو [صافات:23] صراط و با صاد و سين خوانده‏اند و. هر دو به يك معنى است

ثم شرک قبل اخر نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع

ظنن وله ليل حتى کفر جحم هما سوء ا هذا وسم کلل قول جعل عمل شفع لما يا خلف ملک بدو کلا زکو شىء خلق سئل عين عند نزل رفع ى حسب حشر الذى نبء وجد نفع بصر مدد

یتیمان و بینوایان و همسایه خویش و همسایه بیگانه و همنشین و در راه مانده و ملک یمین خود نیکی کنید، [و بدانید] که خداوند کسی را که متکبر فخرفروش باشد، دوست

جنن الله ذلک صلو وله وسم اخذ جعل ملل يمن ثلل سجد وقر التى سمو توب قد هى رزق ملک سلم ارث اوى بقر الى قنت ائى ورث وقى اله فعل وحى علم کفر حمد او مريم قوى سرر

يا كنيزانشان، كه در اين حال ملامتى بر آنها نيست. مگر در برابر همسرانشان یا ملک یمینهایشان، که در این صورت سرزنش ناپذیرند مگر از همسران خود يا كنيزانى كه

کرده شده در آن سرزمین منّت گذارده و آنها را پیشوایان (خلق) قرار دهیم و وارث (ملک و جاه فرعونیان) گردانیم. و ما می خواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی