۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۱ بخش۵۰ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۱ بخش۵۲}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
خط ۶: | خط ۸: | ||
==آيه ۹۲ - ۹۹ == | ==آيه ۹۲ - ۹۹ == | ||
آيه و ترجمه | آيه و ترجمه | ||
فَوَ | فَوَ رَبِّك لَنَسئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ(۹۲) | ||
عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ(۹۳) | |||
فَاصدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِض عَنِ الْمُشرِكِينَ(۹۴) | فَاصدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِض عَنِ الْمُشرِكِينَ(۹۴) | ||
إِنَّا كَفَيْنَك الْمُستهْزِءِينَ(۹۵) | |||
الَّذِينَ يجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً ءَاخَرَ فَسوْف يَعْلَمُونَ(۹۶) | |||
وَ لَقَدْ نَعْلَمُ | وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّك يَضِيقُ صدْرُك بِمَا يَقُولُونَ(۹۷) | ||
فَسبِّحْ بحَمْدِ رَبِّك وَ كُن مِّنَ السجِدِينَ(۹۸) | |||
وَ اعْبُدْ | وَ اعْبُدْ رَبَّك حَتى يَأْتِيَك الْيَقِينُ(۹۹) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۹۲ - به پروردگارت سوگند از همه آنها سؤ ال خواهيم كرد... | ۹۲ - به پروردگارت سوگند از همه آنها سؤ ال خواهيم كرد... | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۴: | ||
==آيه ۱ - ۲ == | ==آيه ۱ - ۲ == | ||
آيه و ترجمه | آيه و ترجمه | ||
بِسمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
أَتى أَمْرُ | أَتى أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَستَعْجِلُوهُ سبْحَنَهُ وَ تَعَلى عَمَّا يُشرِكُونَ(۱) | ||
يُنزِّلُ الْمَلَئكَةَ بِالرُّوح مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَن يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُوا أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنَا فَاتَّقُونِ(۲) | |||
ترجمه : | ترجمه : | ||
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر | به نام خداوند بخشنده بخشايشگر | ||
خط ۱۵۴: | خط ۱۵۶: | ||
اين نكته را نيز نبايد از نظر دور داشت كه اگر نخستين فرمان الهى به پيامبران ، به مقتضاى جمله «'''ان انذروا'''» انذار و بيم دادن است ، به خاطر اين است كه براى بيدار كردن يك قوم گمراه و آلوده به شرك و فساد هيچ چيز مؤ ثرتر از انذار نيست ، انذارى بيدار كننده ، آگاه كننده و حركت آفرين !. درست است كه انسان هم طالب سود است ، و هم دافع زيان ، ولى تجربه نشان داده كه تشويق در افراد آماده تر اثر ميگذارد، در حالى كه اثر تهديد در آنها كه آلوده ترند بيشتر است ، و براى آغاز نبوت بايد انذارهاى كوبنده در راس برنامه باشد. | اين نكته را نيز نبايد از نظر دور داشت كه اگر نخستين فرمان الهى به پيامبران ، به مقتضاى جمله «'''ان انذروا'''» انذار و بيم دادن است ، به خاطر اين است كه براى بيدار كردن يك قوم گمراه و آلوده به شرك و فساد هيچ چيز مؤ ثرتر از انذار نيست ، انذارى بيدار كننده ، آگاه كننده و حركت آفرين !. درست است كه انسان هم طالب سود است ، و هم دافع زيان ، ولى تجربه نشان داده كه تشويق در افراد آماده تر اثر ميگذارد، در حالى كه اثر تهديد در آنها كه آلوده ترند بيشتر است ، و براى آغاز نبوت بايد انذارهاى كوبنده در راس برنامه باشد. | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۱ بخش۵۰ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۱ بخش۵۲}} | |||
[[رده:تفسیر نمونه]] | [[رده:تفسیر نمونه]] |
ویرایش