روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۱۷
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ الْمُؤَذِّنِين
و سال معاويه بن وهب ابا عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۱۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۱۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۳
معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام در باره چگونگى گفتن أذان سؤال كرد، آن حضرت فرمود: با صداى واضح و آشكار أذان بگو و آوازت را بلند كن، و وقتى إقامه ميگوئى چنين نكن (يعنى لازم نيست آواز بردارى) و در أذان و اقامه گفتن خود منتظر وارد شدن وقت نماز باش (يعنى أذان را در اوّل وقت بگو و إقامه را پس از نوافل در وقتى كه مىخواهى متوجّه نماز شوى) و اقامه را هر چه سريعتر بگو، بر خلاف أذان كه با تأنّى گفته مىشود.