نتایج جستجو

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۹۲. طبرانى از علماى عامه در كتاب اوسط از عمار یاسر نقل نموده كه فقيرى نزد على بن ابى‌طالب

بلى او را رها كرد و از ديگرى همان سؤال را نمود و شهادت بر نبوت پيغمبر (ص) داد و شهادت بر نبوت مسيلمه نداد او را كشت و چون اين خبر به پيغمبر (ص) رسيد فرمود

تمام، رفتار و كردار پيامبر اسلام را زير نظر بگيرند و كيفيت زندگى و چگونگى نبوت و رسالت او را و نيز كتاب آسمانى قرآن را بررسى نموده و خبر آورند. اينان به

آنها تصوّر ننمايند ايمان ساحران براى ظهور حق و وضوح صدق حضرت موسى در ادّعاء نبوت نزد آنها بوده و تهديد كرد كه بزودى شما را بپاداش اين جرئت و جسارتتان ميرسانم

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۱. ابن ابى حاتم از مفسرين عامه و نيز عدنى در مسند خود از مجاهد روايت كنند كه سلمان گويد:

از مواهب الهيه و اثبات نبوت خود باعجاز اظهار فرمود در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از فضل مبين سلطنت و نبوت است و در مجمع از آنحضرت

بذيل عنايت اشخاص مقرّب نزد خداوند براى تقرب باو لذا اگر كسى بوظائفى كه براى عامه مكلفين بيان فرموده‌اند عمل نمايد حسنى ندارد كه بگويند وسيله براى تقرب خود

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

بموسى عليه السّلام فرمود و من برگزيدم تو را به نبوت پس گوش ده آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع

نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۸۴. تفسير ثعلبى و هبة‌الله بن سلامه در كتاب ناسخ از عامه و صاحب روض الجنان از خاصه. ابوداود و تفسير

ترك و توبه بسوى خدا نمايد و در اكمال از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه نبوت آنحضرت در كوثى كه قريه‌ئى از قراء سور يعنى كوفه است بود در بدو امر پس از

قرآن ۷; محمد(ص) و کتب آسمانى ۷; مسؤولیت محمد(ص) ۱۲; مقامات محمد(ص) ۱، ۱۱; نبوت محمد(ص) ۷; نقش محمد(ص) ۱۴; وحى به محمد(ص) ۱، ۲، ۵، ۷; هدایت محمد(ص) ۱۱; هدایتگرى

احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من براى رسالت و نبوت اجر و مزدى نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد

پهناور و ميخها روان ميبود با توجّهات مخصوصه ما براى پاداش دادن بكسيكه انكار نبوت او شده بود و بتحقيق باقى گذاشتيم آنرا نشانه‌ئى پس آيا هست پند گيرنده‌ئى‌

تمام، رفتار و كردار پيامبر اسلام را زير نظر بگيرند و كيفيت زندگى و چگونگى نبوت و رسالت او را و نيز كتاب آسمانى قرآن را بررسى نموده و خبر آورند. اينان به

قائم قيام نمايد زمينى باقى نمى‌ماند مگر آنكه در آنجا نداى شهادت بر توحيد و نبوت بلند خواهد شد و بنظر حقير يك انقياد از براى تمام موجودات عالم بالنسبه بذات

نسبت به مؤمنان، و وعيد نسبت به كافران. تتمه: حاكم ابو القاسم حسكانى از علماى عامه به اسناد خود روايت نموده از ضحاك، كه چون قريش ديدند مقدم داشتن پيغمبر صلّى

متعلق نباشد به آدم از خطاب مگر: خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ كه اشاره به عامه خلق باشد؛ و همچنين: وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها بعد از آن تخصيص داده از آن

شوند، چه رسد به ساير امم. ثالثا: با همه محاجه كردن به مجادله حسنه و غالب شدن عامه مردم را، پايه و مايه نباشد، پس راه باريك و جاده تاريك و مخاطراتش بسيار خواهد

‌اينکه‌ نور ‌را‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ دوازده‌ حجاب‌ سير داد ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ حجاب‌ نبوت‌ ‌است‌ ‌که‌ بني‌ بمعني‌ دانا و ‌با‌ خبر بودن‌ ‌است‌ چنانچه‌ فرمود: (كنت‌