الشعراء ١٦٢
ترجمه
| الشعراء ١٦١ | آیه ١٦٢ | الشعراء ١٦٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
تفسیر
نکات آیه
۱ - تأکید لوط(ع) بر رسالت الهى خویش براى قومش (إنّى لکم رسول)
۲ - دعوت لوط(ع) از قوم خود به پذیرفتن رسالت وى، اعتماد کردن به او و جدى گرفتن هشدارهایش (ألاتتّقون . إنّى لکم رسول أمین) واژه «أمین» مى تواند از ریشه «أمن» و به معناى «مأمون» (فرد مورد اعتماد) باشد. این تعبیر، بیان دعوتى است از سوى لوط(ع) که باید قومش به او اعتماد کنند، به سخنانش گوش فرادهند و هشدارهایش را جدى بگیرند.
۳ - تأکید لوط(ع) بر امانت دارى خویش در ابلاغ پیام الهى (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که کلمه «أمین» از ریشه «أمانة» (مقابل «خیانة») مشتق شده باشد.
۴ - امانت در تبلیغ، از مهم ترین ویژگى رسولان الهى (إنّى لکم رسول أمین) اختصاص به ذکر یافتن عنوان «أمین» از میان دیگر صفات، بیانگر اهمیت والاى آن در راستاى ابلاغ پیام الهى است.
۵ - تصریح لوط(ع) بر خیرخواهى خود و تضمین منافع ثمودیان در پرتو رسالت وى (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده با توجه به قید «لکم» (براى شما) به دست مى آید.
۶ - لوط(ع)، شخصیتى خوشنام و امانت دار در میان قوم خود (إنّى لکم رسول أمین) تأکید لوط(ع) بر امین بودن خود، در صورتى ثمربخش است که وى از پیشینه اى همراه با خوشنامى و امانت دارى برخوردار باشد.
موضوعات مرتبط
- انبیا: امانتدارى انبیا ۴; ویژگیهاى انبیا ۴
- تبلیغ: امانتدارى در تبلیغ ۳، ۴
- قوم لوط: حفظ منافع قوم لوط ۵; دعوت از قوم لوط ۲
- لوط(ع): آثار نبوت لوط(ع) ۵; اظهار خیرخواهى لوط(ع) ۵; اعتماد به لوط(ع) ۲; امانتدارى لوط(ع) ۳، ۶; تبلیغ لوط(ع) ۳; خوشنامى لوط(ع) ۶; دعوتهاى لوط(ع) ۲; رسالت لوط(ع) ۱; فضایل لوط(ع) ۶; قبول هشدارهاى لوط(ع) ۲ ; قصه لوط(ع) ۲، ۵
