هود ٦٦

فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحاً وَ الَّذِينَ‌ آمَنُوا مَعَهُ‌ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ مِنْ‌ خِزْيِ‌ يَوْمِئِذٍ إِنَ‌ رَبَّکَ‌ هُوَ الْقَوِيُ‌ الْعَزِيزُ

ترجمه

و هنگامی که فرمان (مجازات) ما فرا رسید، صالح و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود (از آن عذاب) و از رسوایی آن روز، رهایی بخشیدیم؛ چرا که پروردگارت قوی و شکست ناپذیر است!

|پس همين كه فرمان ما سر رسيد، صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمت خود از بلا و رسوايى آن روز نجات داديم. به يقين پروردگار تو همو تواناى شكست‌ناپذير است

پس چون فرمان ما در رسيد، صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود رهانيديم و از رسوايى آن روز [نجات داديم‌]. به يقين، پروردگار تو همان نيرومند شكست‌ناپذير است.

چون وقت فرمان (قهر) ما فرا رسید تنها صالح و مؤمنان به او را به رحمت خاص خود از بلا و از خواری و رسوایی آن روز نجات دادیم، که خدای تو مقتدر و تواناست.

پس هنگامی که فرمان ما [بر عذاب آنان] فرا رسید، صالح و آنان را که همراه او ایمان آورده بودند با رحمتی از سوی خود نجات دادیم، و از خواری و رسوایی آن روز [رهایی بخشیدیم]. مسلماً فقط پروردگارت نیرومند و توانای شکست ناپذیر است.

چون امر ما فرا رسيد، صالح را با كسانى كه به او ايمان آورده بودند به رحمت خويش از خوارى آن روز نجات بخشيديم. زيرا پروردگار تو توانا و پيروزمند است.

و چون فرمان ما در رسید صالح و کسانی را که همراه او ایمان آورده بودند، به رحمت خویش از خواری و زاری آن روز نجات دادیم، چرا که پروردگارت نیرومند پیروزمند است‌

پس چون فرمان ما آمد صالح و كسانى را كه با او ايمان آوردند به مِهر و بخشايشى از خود، [از عذاب‌] و از رسوايى و خوارى آن روز رهانيديم، كه پروردگار تو نيرومند و تواناى بى‌همتاست.

هنگامی که فرمان ما (مبنی بر عذاب قوم ثمود) در رسید، صالح و مؤمنان همراه او را در پرتو لطف و مرحمت خود نجات دادیم (و از هلاک مصون و از عذاب محفوظ داشتیم) و از خواری و رسوائی آن روز (بد و هولناک) رهانیدیم. (ای پیغمبر!) پروردگار تو نیرومند و چیره است (و به قوّت و عزّت و نصرت او اطمینان داشته باش).

پس چون فرمان ما در رسید، صالح و کسانی را که با او (به خدا) ایمان آورده بودند، به رحمتی (ویژه) از خود، رهانیدیم و (هم) از رسوایی آن روزگار (دشوار، نجاتشان دادیم). بی‌گمان پروردگار تو همان پرتوان با عزت است.

تا هنگامی که بیامد امر ما رهانیدیم صالح را و آنان که ایمان آوردند با او به رحمتی از ما و از خواریِ آن روز همانا پروردگار تو است نیرومند دادستان‌

هود ٦٥	آیه ٦٦	هود ٦٧
سوره : سوره هود نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِرَحْمَةٍ مِّنَّا»: با لطف و مرحمت مخصوص خود. «خِزْیِ»: خواری. رسوائی.

تفسیر

• آيات ۶۸ - ۶۱، سوره هود
• معناى ((انشاء)) و ((استعمار)) در جمله : ((هو انشاءكم من الاءرض و استعمركم فيها))
• استدلال براى عدم جواز عبادت غير خدا به : وجود ارتباط بين خالق و خلق ، نزديك بودنخدا به انسان و نفى استقلال اسباب
• پاسخ قوم ثمود به دعوت صالح (ع )
• قوميت پرستى ، و مليت گرايى ، و ادعاى شك و ترديد داشتن ، دو حجت قوم ثمود، در رددعوت جناب صالح (ع )
• جواب صالح (ع ) به دلايل قوم خود و معناى جمله : ((فما تزيدوننى غير تسخير))
• بحث روايتى (روايتى درباره داستان ناقه صالح و كشتن آن و هلاكت قوم ثمود)
• ۱- ثمود، قوم صالح
• ۲- بعثت صالح (عليه السلام )
• ۳- شخصيت صالح (عليه السلام )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- قوم ثمود ، بدون بهره گرفتن از مهلت سه روزه ، از کشتن ناقه اظهار ندامت نکردند و بر شرک ورزى و انکار رسالت صالح(ع) اصرار ورزیدند. (فلما جاء أمرنا)

۲- خداوند ، در پى اصرار قوم ثمود بر شرک ورزى و انکار رسالت صالح(ع) ، عذابى سخت بر آنان نازل کرد. (فلما جاء أمرنا) مراد از «أمر» عذاب نازل شده بر قوم ثمود است. اضافه آن به ضمیر «نا» حاکى از بزرگى آن عذاب مى باشد.

۳- عذاب نازل شده بر قوم ثمود ، عذابى ذلت آور و خوار کننده بود. (نجّینا صلحًا ... و من خزى یومئذ)

۴- فرمان خداوند در هستى ، بدون هیچ کم و کاستى تحقق مى یابد. (فلما جاء أمرنا) تعبیر کردن از عذاب به «أمر» - که به معناى فرمان است - به این نکته اشاره دارد که: آنچه خداوند به تحققش فرمان دهد ، عیناً و بدون کمترین کاستى انجام مى پذیرد ، به گونه اى که گویا مورد فرمان ، همان فرمان است.

۵- گروهى از قوم ثمود ، توحید را پذیرفتند و به رسالت صالح(ع) ایمان آوردند. (نجّینا صلحًا و الذین ءامنوا معه)

۶- خداوند ، صالح(ع) و پیروانش را از عذاب نازل شده بر قوم ثمود رهانید و آنان را از ننگ آن عقوبت دور ساخت. (نجّینا صلحًا و الذین ءامنوا معه ... و من خزى یومئذ)

۷- نجات صالح(ع) و پیروانش از عذاب استیصال ، جلوه اى از رحمت خداوند بر آنان بود. (نجّینا صلحًا و الذین ءامنوا معه برحمة منا)

۸- اهل ایمان ، شایسته برخوردار شدن از رحمت الهى اند. (نجّینا صلحًا و الذین ءامنوا معه برحمة منا)

۹- خداوند، مخالفان پیامبر(ص) را به عذابى ذلت آور و خوارکننده تهدید کرد. (و من خزى یومئذ إن ربک هو القوىُّ العزیز) مخاطب قرار دادن پیامبر(ص) در جمله «إن ربک ...» پس از بیان نزول عذاب به کفرپیشگان قوم ثمود ، تعریضى است به مخالفان پیامبر(ص) که آنان نیز در خطر گرفتار شدن به عذاب الهى اند.

۱۰- کفرپیشگان و مخالفان معارف دین ، در خطر گرفتار شدن به عذابهاى الهى اند. (فلما جاء أمرنا نجّینا صلحًا ... و من خزى یومئذ إن ربک هو القوىُّ العزیز)

۱۱- خداوند ، قوىّ (نیرومند) و عزیز (شکست ناپذیر) است. (إن ربک هو القوىُّ العزیز)

۱۲- همگان ، از دفع کیفرها و عذابهاى الهى ناتوانند. (إن ربک هو القوىُّ العزیز) بیان اقتدار و شکست ناپذیرى خداوند ، با جمله اى که حاوى حصر است و قدرت و اقتدار را از دیگران نفى مى کند ، اشاره به این حقیقت دارد که: هیچ کس در برابر اراده خداوند ، تاب مقاومت نخواهد داشت.

۱۳- خداوند ، مربى پیامبر(ص) و مدبر امور اوست. (إن ربک)

۱۴- قدرت شکست ناپذیر خداوند ، پشتوانه پیشبرد هدفهاى رسالت و تدبیر امور نبوّت رسول خداست. (إن ربک هو القوىُّ العزیز)

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: عزیز ۱۱; قوىّ ۱۱
• اعداد: عدد سه ۱
• انسان: عجز انسان ها۱۲
• خدا: آثار قدرت خدا ۱۴; تهدیدهاى خدا ۹; حتمیت اوامر خدا ۴; حتمیت عذابهاى خدا ۱۲; ربوبیت خدا ۱۳، ۱۴; عذابهاى خدا ۲، ۱۰; نشانه هاى رحمت خدا ۷; ویژگیهاى اوامر خدا ۴
• دین: آثار مخالفت با دین ۱۰; عذاب دشمنان دین ۱۰
• رحمت: مشمولان رحمت ۸
• صالح(ع): آثار تکذیب صالح(ع) ۲; قتل شتر صالح(ع) ۱; قصه صالح(ع) ۲، ۳، ۵،۶; مؤمنان به صالح(ع) ۵; نجات پیروان صالح(ع) ۶، ۷; نجات صالح(ع) ۶، ۷
• عذاب: تهدید به عذاب ذلت بار ۹; عذاب استیصال ۷; عذاب سخت ۲; مراتب عذاب ۲، ۳، ۹; موجبات عذاب ۱۰; نجات از عذاب ۶،۷
• قوم ثمود: آثار شرک قوم ثمود ۲; آثار لجاجت قوم ثمود ۲; اصرار بر شرک قوم ثمود ۱; تاریخ قوم ثمود ۱، ۲، ۵، ۶; عذاب ذلت بار قوم ثمود ۳; قوم ثمود و تکذیب صالح(ع) ۱; قوم ثمود و شتر صالح ۱; گروههاى اجتماعى قوم ثمود ۵; لجاجت قوم ثمود ۱; مؤمنان قوم ثمود ۵; موجبات عذاب قوم ثمود ۲; موحدان قوم ثمود ۵; مهلت به قوم ثمود ۱
• کافران: عذاب کافران ۱۰
• کفر: آثار کفر ۱۰
• مؤمنان: فضایل مؤمنان ۸
• محمد(ص): اهمیت نبوت محمد(ص) ۱۴; تهدید مخالفان محمد(ص) ۹; حامى محمد(ص) ۱۴; مدبر محمد(ص) ۱۳، ۱۴; مربى محمد(ص) ۱۳، ۱۴