الأنعام ١١٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام رسید؛ هیچ کس نمی‌تواند کلمات او را دگرگون سازد؛ و او شنونده داناست.

و سخن پروردگارت از لحاظ صدق و عدل تمام و كمال است، و كلمات او را تغيير دهنده‌اى نيست و او شنواى داناست
و سخن پروردگارت به راستى و داد، سرانجام گرفته است؛ و هيچ تغييردهنده‌اى براى كلمات او نيست؛ و او شنواى داناست.
کلام خدای تو از روی راستی و عدالت به حد کمال رسید و هیچ کس تبدیل و تغییر آن کلمات نتواند کرد و او خدای شنوا و داناست.
و سخن پروردگارت از روی راستی و عدل کامل شد، سخنان او را تغییر دهنده ای نیست؛ و او شنوا و داناست.
و كلام پروردگار تو در راستى و عدالت به حد كمال است. هيچ كس نيست كه ياراى دگرگون‌كردن سخن او را داشته باشد و اوست شنوا و دانا.
و سخن [وعده‌] پروردگارت به درستی و داد سرانجام پذیرفته است، کلمات او را دگرگون‌کننده‌ای نیست، و او شنوای داناست‌
و سخن پروردگار تو- يعنى قرآن- بر راستى و داد تمام شد سخنان او را دگرگون‌كننده‌اى- به افزودن يا كاستن- نيست، و اوست شنوا و دانا.
فرمان پروردگار تو صادقانه و دادگرانه انجام می‌پذیرد. هیچ کسی نمی‌تواند فرمانهای او را دگرگونه کند (و جلو دستورات او را بگیرد). خدا شنوا (ی سخن آنان) و دانا (ی کردار ایشان) است.
و سخن پروردگارت [:قرآن] در حال راستی و عدالت تمام شده است و هیچ تغییر دهنده‌ای (حتی خدا) برای کلمات او نیست و او بسی شنوای بسیار داناست.
و انجام یافت سخن پروردگار تو به راستی و داد نیست برگرداننده‌ای برای سخنان او و او است شنونده دانا


الأنعام ١١٤ آیه ١١٥ الأنعام ١١٦
سوره : سوره الأنعام
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَمَّتْ»: تمام شد. انجام پذیرفت. مراد این است که فرمان خدا انجام می‌پذیرد و جامه عمل به خود می‌گیرد. «کَلِمَةٌ»: فرمان. مراد تحقّق وعد و وعید خدا است (نگا: اعراف / هود / صافّات / و . «صِدْقاً وَ عَدْلاً»: صادقانه و دادگرانه. مراد این است که مضمون آن حتماً تحقّق می‌یابد و عادلانه پاداش نیکان و پادافره بدان داده می‌شود. مصدرند و حال بوده و به معنی (صَادِقَةً وَ عَادِلَةً) می‌باشند. «کَلِمَات»: فرمانها. سنن (نگا: احزاب / ). یادآوری: می‌توان در این آیه شریفه، واژه (کَلِمَة) را کلام‌الله یعنی قرآن، و واژه (کلمات) کلمه‌ها و جملات و احکام آن بشمار آورد. در این صورت معنی چنین می‌شود: قرآن پروردگارت در منتهای کمال است. در آنچه از آن خبر می‌دهد صادق، و درباره آنچه حکم صادر می‌کند عادل می‌باشد. هیچ کسی نمی‌تواند آن را تباه و دگرگون کند (زیرا خدا حافظ آن است. نگا: حجر / و خدا اقوال مردمان را می‌شنود و از افعال همگان آگاه است. «صِدْقاً وَ عَدْلاً»: این دو واژه می‌توانند تمییز باشند. در این صورت معنی چنین می‌شود: قرآن پروردگارت، صداقت و عدالت در آن به تمام و کمال است.و ...

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- قرآن کلمه تام و صدق و عدل پروردگار است. (و هو الذى أنزل إلیکم الکتب ... و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا) مراد از «کلمت»، به قرینه آیه قبل که سخن از نزول کتاب است، قرآن مى تواند باشد.

۲- اسلام آخرین دین آسمانى و پیامبر (ص) خاتم انبیا و قرآن آخرین کتاب آسمانى است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا) لازمه تمام بودن قرآن در طول زمان این است که قرآن آخرین کتاب آسمانى و محتواى آن اسلام نیز آخرین دین باشد.

۳- نزول معجزات و محدوده آن، وارونه ساختن دل و دیده کافران، و قرار دادن دشمن براى پیامبران، از سنتها و کلمات خداوند و غیر قابل تغییر است. (إنما الأیت عند الله ... و نقلب ... و کذلک جعلنا ... و تمت کلمت ربک) در آیات گذشته چند سنت و قانون الهى یاد شد، از جمله: «نقلب أفئدتهم» و «ما کانوا لیؤمنوا» و «لکل نبى عدوا». لذا اگر مراد از «کلمت»، سنن باشد، همه موارد ذکر شده را مى تواند شامل گردد.

۴- قرآن کتابى تمام و کافى براى اثبات نبوت و رسالت پیامبر (ص) است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا) اگر مراد از «کلمت»، قرآن باشد، تمام بودن آن بدین معنى مى تواند باشد که قرآن از جهت مقاصدى که براى آن آمده وافى و کافى است. و از جمله مقاصد، به قرینه آیات قبل، اثبات حقانیت رسالت پیامبر (ص) است.

۵- قرآن و اسلام پاسخگوى همه نیازهاى هدایتى بشر و حجت تامه پروردگار است. (و تمت کلمت ربک) لازمه تمام بودن قرآن و در نتیجه اسلام، توان پاسخگویى به همه نیازهاست ; به گونه اى که به بیرون از خود نیازى نداشته باشد ; همان گونه که راغب مى گوید: «تمام ... انتهائه إلى حد لا یحتاج إلى شىء خارج عنه».

۶- اسلام تمام کننده و مکمل ادیان گذشته است. (و تمت کلمت ربک) اگر اسلام مکمل و متمم ادیان گذشته نبود، باید پس از آن هم دین دیگرى مى آمد و در این صورت تمام و کامل بودن بر آن صدق نمى کرد.

۷- اتمام دین، با بعثت پیامبر (ص) جلوه اى از ربوبیت خداوند است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا)

۸- صدق و عدل معیار و مبناى قوانین و سنتهاى خداوند در نظام هستى است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا) اگر مراد از «کلمت رب» قوانین و سنتهاى جارى خداوند باشد، صدق و عدل دو ویژگى شاخص آن سنتها خواهد بود.

۹- خبرهاى قرآن صادق و معارف، احکام و قوانین آن بر میزان عدل است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا)

۱۰- قرآن و کلام الهى در برترین مرتبه از نظر صدق و عدل قرار دارند. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا) اگر «صدقا و عدلا» تمیز نسبت باشند، بیانگر جهت تمامیت بوده که مضمون آن در برداشت فوق آمده است.

۱۱- راستى و عدل از ملاکها و مفاهیم اساسى و ارزشى اسلام است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا)

۱۲- قرآن و کلام الهى تبدیل ناپذیر و مصون از هر گونه نقض و تغییر است. (و تمت کلمت ربک ... لا مبدل لکلمته) «تبدیل» یعنى چیزى را به جاى چیز دیگر قرار دادن، و همچنین به معنى ابطال و نقض هم مجازاً به کار مى رود. لذا نفى تبدیل در آیه به این معنا نیز گرفته شده است.

۱۳- تنها خداوند سمیع (بسیار شنوا) و علیم (بسیار دانا) است. (و هو السمیع العلیم)

۱۴- کمال دین و تبدیل ناپذیرى کلمات خدا بر اساس شنوایى و علم گسترده اوست. (و تمت کلمت ... و هو السمیع العلیم)

۱۵- خداوند شنواى گفته ها و خواسته هاى مشرکان و آگاه به همه جوانب آن است. (و أقسموا بالله ... زخرف القول غرورا ... و تمت کلمت ربک ... و هو السمیع العلیم)

۱۶- ارائه کلمه تامه پروردگار (قرآن) با در نظر گرفتن همه شبهات و بهانه هاى مخالفان انجام پذیرفته است. (و تمت کلمت ربک صدقا و عدلا ... و هو السمیع العلیم) از وجوه محتمل در بیان تناسب «السمیع» با مضمون آیه آن است که ذکر این وصف براى اشاره به شبهات و القائاتى است که درباره قرآن مطرح مى شود. یعنى کلام خداوند تمام است و او شبهات را نیز در نظر داشته و با عنایت به آنها قرآن را نازل فرموده است.

روایات و احادیث

۱۷- عن النبى (ع) فى قوله «و تمت کلمة ربک صدقا و عدلا» قال: لا إله إلا الله.[۱] از رسول خدا (ص) روایت شده است: مراد از «کلمة ربک در آیه «و تمت کلمة ربک ... » «لا إله إلا الله» است.

موضوعات مرتبط

  • ادیان: مکمّل ادیان ۶
  • ارزشها: ملاک ارزشها ۱۱
  • اسلام: جامعیت اسلام ۵ ; خاتمیت اسلام ۲ ; ویژگى اسلام ۲، ۵ ; هدایتگرى اسلام ۵
  • اسماء و صفات: سمیع ۱۳ ; علیم ۱۳
  • انبیا: خاتم انبیا ۲
  • توحید: کلمه توحید ۱۷
  • خدا: اتمام حجت خدا ۵ ; اختصاصات خدا ۱۳ ; حتمیت سنّتهاى خدا ۳ ; ربوبیت خدا ۷ ; شنوایى خدا ۱۴، ۱۵ ; صداقت کلام خدا ۱۰ ; علم خدا ۱۴، ۱۵ ; ویژگیهاى سنتهاى خدا ۸ ; ویژگیهاى کلام خدا ۱۰، ۱۲
  • دشمنى: با انبیا ۳
  • دین: آخرین دین ۲ ; اتمام دین ۷ ; منشأ کمال دین ۱۴
  • صداقت: ارزش صداقت ۱۱ ; اهمیت صداقت ۸
  • عدالت: ارزش عدالت ۱۱ ; اهمیت عدالت ۸
  • قرآن: احکام قرآن ۹ ; اخبار قرآن ۹ ; اعتدال قرآن ۱ ; بهانه جویى مخالفان قرآن ۱۶ ; جامعیت قرآن ۱، ۵ ; خاتمیت قرآن ۲ ; صداقت قرآن ۱، ۹، ۱۰ ; صیانت قرآن از تغییر ۱۲ ; کمال قرآن ۱ ; نزول قرآن ۱۶ ; نظام تعالیم قرآن ۹ ; نقش قرآن ۴ ; ویژگى قرآن ۱، ۲، ۴، ۵، ۱۰، ۱۲، ۱۶ ; هدایتگرى قرآن ۵
  • کافران: ختم قلب کافران ۳ ; کوردلى کافران ۳
  • کتب آسمانى: آخرین کتاب آسمانى ۲
  • کلمات الله:۱، ۳، ۱۶ تغییرناپذیرى کلمات الله ۱، ۳، ۱۶ ۱۴ ; مراد از کلمات الله ۱، ۳، ۱۶ ۱۷
  • محمّد (ص): آثار بعثت محمّد (ص) ۷ ; خاتمیت محمّد (ص) ۲ ; دلایل نبوت محمّد (ص) ۴
  • مشرکان: خواسته هاى مشرکان ۱۵
  • معجزه: منشأ معجزه ۳ و اگر از بیشتر کسانى که روى زمینخاند پیروى کنى تو را از راه خدا گمراه میخکنند، [زیرا] جز از گمان پیروى نمیخکنند، و جز حدس و تخمین نمیخزنند.

منابع

  1. الدر المنثور، ج ۳، ص ۳۴۵.

[[رده:منشأ معجزه و اگر از بیشتر کسانى که روى زمینخاند پیروى کنى تو را از راه خدا گمراه میخکنند [زیرا] جز از گمان پیروى نمیخکنند و جز حدس و تخمین نمیخزنند.]]