ضَامِر

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«ضامر» از مادّه «ضُمُور» به معناى حیوان لاغر است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

مركب لاغر، كه راه رفتن لاغرش كرده. عبارت مجمع چنين است: «اَلضّامِرُ: اَلْمَهْزُولُ اَضْمَرَهُ السَّيْرُ». راغب گويد: اسب كم گوشت كه در اثر كار كم گوشت شده نه از لاغرى. در نهج البلاغه خطبه 181. فرموده: «اَسْهِرُوا عُيُونَكُمْ وَ أَضْمِرُوا بُطُونَكُمْ» چشمانتان را بى خواب، شكمهايتان را لاغر كنيد (كم طعام بخوريد). [حج:27]. «يأتين» راجع به «كُلِّ ضامِرٍ» و صفت آن است و از امام صادق عليه السلام نقل شده كه «يَأتُونَ» قرائت فرموده‏اند در آن صورت راجع به «النّاس» است يعنى در ميان مردم به حج اعلام و ندا كن مى‏آيند به سوى تو پياده و بر مركبان سبك و لاغر كه از راههاى دور آيند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده و به اسب اختصاص ندارد بلكه به اسب و شتر هر دو گفته مى‏شود چنانكه در اقرب آمده. و به ملاحظه معنى كلمه شايد به هر لاغر گفته شود.