سُرَادِقُهَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«سُرادِق» یعنى خیمه هاى بلند («سُرادِق» در اصل از کلمه فارسى سراپرده گرفته شده است).

ریشه کلمه

قاموس قرآن

سرا پرده. خيمه. طبرسى گويد: آن خيمه ايست محيط به آنچه در آن است و گويند: سرادق چادريست كه به اطراف خيمه مى‏كشند در نهج البلاغه نامه 38 فرموده «فَضَرَبَ الْجَوُرُ سُرادِقَهُ عَلَى الْبِرِّ وَالْفاجِرِ»به نظر راغب: آن فارسى معرب است و در كلام عرب اسم مفرديكه حرف سوم آن الف باشد و بعد از آن دو حرف آيد يافته نيست و گويند: خانه مُسردق خانه ايست كه به شكل سرا پرده باشد. بنابراين مى‏شود گفت كه سرادق معرّب سراپرده است جمع آن سرادقات است [كهف:29]. براى ستمكاران آتشى مهيّا كرده‏ايم كه سراپرده‏اش آنها را در ميان گرفته است . در بعضى آيات آمده [بقره:81]. بنابراين تجس‏م عمل خطيئات مبدّل به اتش گشته و خطا كار را در ميان گيرد. سرادق فقط يكبار در قرآن آمده است.