عُدْتُم

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

رجوع و برگشتن. راغب آن را بازگشتن بعد از انصراف مى‏داند آيات قرآن مؤيّد اوست زيرا محل استعمال آن در قرآن نوعاً در بازگشت به شى‏ء اول است مثل [مائده:95]. هر كه بازگردد خدا از وى انتقام مى‏كشد. [اسراء:8]. اگر با فساد بازگرديد به انتقام بازگرديم. ولى در مجمع ذيل آيه اول فرموده: عود به معنى رجوع است، عيادت مريض برگشتن به سوى اوست براى استفسار حال، تركه‏هاى سبز را عود گويد كه پس از بريدن دوباره عود مى‏كنند و مى‏روند. قاموس و اقرب نيز معناى اولى آن را رجوع مطلق گفته‏اند. اعاده: برگرداندن. [طه:55]. از زمين خلقتان كرديم، در آن بر مى‏گردانيمتان و از آن بار ديگر شما را بيرون مى‏آوريم. معاد: مصدر ميمى و اسم زمان و مكان است و آن در آيه [قصص:85]. اسم مكان و مراد از آن چنانكه گفته‏اند مكّه است يعنى: آنكه قرآن را بر تو فرض كرده كه بخوانى و تبليغ كنى حتماً تو را به شهر خويش باز خواهد گرداند. رجوع شود به «ردد».