عُقْبَى

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«عُقْبى» از مادّه «عَقِب» به معناى عاقبت و پایان کار است، خواه خیر باشد یا شرّ، ولى با توجّه به قرینه حال و مقال، منظور از آن در آیه فوق، عاقبت خیر است و در سوره «ممتحنه» به معناى «جزا» آمده است. و ضمیر در «عُقْباها» در سوره «شمس» به «دَمْدَمَه» و «هلاکت» باز مى گردد.

ریشه کلمه