خَبَالا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«خَبال» در اصل، به معناى از بین رفتن چیزى است; غالباً به زیان هایى که در عقل انسان اثر مى گذارد، گفته مى شود. «خَبال» به معناى اضطراب و تردید و «خَبَل» (بر وزن اَجَل) به معناى «جنون» نیز آمده است.

«خَبْل» (بر وزن طَبْل) به معناى «فاسد شدن اعضاء» است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

فساد (صحاح) خبال نيز به معنى فساد است چنانكه راغب گفته [آل عمران:118] از غير خودتان همراز مكيريد كه در فساد شما كوتاهى نمى‏كنند [توبه:47] اگر منافقان با شما به جنگ بيرون مى‏شدند شما را فقط تباهى مى‏افزودند. نا گفته نماند همراز بودن كافر و رفيق بودن منافق در جنگ، سبب اعوجاج فكر است زيرا آنها هميشه با وسوسه‏ها و سخنان باطل، افكار را پريشان مى‏كنند. پس خبال هر تباهى نيست بلكه تباهى نيست بلكه تباهى و فساد فكرى است. لذاست كه راغب در معنى آن گفته: آن فسادى است كه بر حيوان عارض مى‏شود و موجب اضطراب مى‏گردد مثل جنون يا مرضى كه در فكر و عقل مؤثر است در اقرب گفته خبال به معنى فساد است كه در افعال و بدان و عقول باشد. خبل را افساد نيز گفته‏اند . اين كلمه فقط در دو آيه فوق آمده است .