الْفَحْشَاء
از الکتاب
«فَحْشاء» از مادّه «فحش» به معناى هر کارى است که از حد اعتدال خارج گردد و صورت «فاحش» به خود بگیرد،بنابراین شامل تمامى منکرات وقبائح واضح وآشکار مى گردد.
و به معناى هر کار زشت و بسیار قبیح است، و در آیه 268 سوره «بقره» به تناسب بحث، به معناى بخل و ترک انفاق، که در بسیارى از موارد، نوعى معصیت و گناه است آمده (هر چند واژه فحشاء در مواردى به معناى گناه بى عفتى آمده)، حتى بعضى از مفسران تصریح کرده اند که: عرب به شخص بخیل، فاحش مى گوید.
فرق میان «فحشاء» و «منکر» در یک عبارت کوتاه مى توان گفت: «فحشاء» اشاره به گناهان بزرگ پنهانى، و «منکر» گناهان بزرگ آشکار است، و یا «فحشاء» گناهانى است که بر اثر غلبه قواى شهویه، و «منکر» بر اثر غلبه قوه غضبیه صورت مى گیرد.
ریشه کلمه
- فحش (۲۴ بار)