ریشه مجد
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
بزرگوارى. در قاموس: گويد:«اَلْمَجْدُ نيلُ الشَّرَفِ وَالْكَرَمُ» در مفردات آمده«اَلْمَجْدُ:الَسَّعةُ فِى الْكَرَم وَالْجَلالِ». در اقرب الموارد گفته:«اَلْمَجْدُ:اَلْعِزُّوَالرَّفْعَةُ» ناگفته نماند مجد آن بزرگوارى است كه از كثرت خير و فضل ناشى مىشود. زيرا اصل مجد چنانكه در اقرب الموارد تصريح شده به معنى كثرت است. راغب گويد:«مَجْدَتِالاِبِلُ» آنگاه گويند كه شتر درچراگاه وسيع و كثير العف قرار گيرد. و نيز گويد خدا را در اثر كثرت فضل مجيد گويند(نقل به معنى). * [هود:73]. رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت است كه او پسنديده و بزرگوار است [ق:1]. [بروج:22-21]. مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آن است. «مجيد» چهار بار در كلام الله بكار رفته دوبار در وصف خدا و دوبار در وصف قرآن.
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
مَجِيدٌ | ۲ |
الْمَجِيدِ | ۱ |
الْمَجِيدُ | ۱ |