آیات منتخب: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(صفحه‌ای جدید حاوی «<big>'''ماه رمضان و شب قدر'''</big> *''' ماه رمضان، ماهى داراى عظمت و قداستى خاص .'''{{سخ}}...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
<big>'''ماه رمضان و شب قدر'''</big>
<big>'''شدیدترین عذاب جهنم، کیفر قتل به ناحق انسان'''</big>
*''' ماه رمضان، ماهى داراى عظمت و قداستى خاص .'''{{سخ}}
*''' کشتن نابحق یک انسان در نزد خداوند به منزله کشتن همه مردم است. '''{{سخ}}
'''[[البقرة ١٨٥]]:'''{{سخ}}
'''[[المائدة ٣٢]]:'''{{سخ}}
شَهْرُ رَمَضَانَ‌ الَّذِي‌ أُنْزِلَ‌ فِيهِ‌ الْقُرْآنُ‌ هُدًى‌ لِلنَّاسِ‌ وَ بَيِّنَاتٍ‌ مِنَ‌ الْهُدَى‌ وَ الْفُرْقَانِ‌ <br />
مِنْ‌ أَجْلِ‌ ذٰلِکَ‌ کَتَبْنَا عَلَى‌ بَنِي‌ إِسْرَائِيلَ‌ أَنَّهُ‌ مَنْ‌ قَتَلَ‌ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ‌ أَوْ فَسَادٍ فِي‌ الْأَرْضِ‌ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ‌ النَّاسَ‌ جَمِيعاً وَ مَنْ‌ أَحْيَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ‌ جَمِيعاً وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ‌ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ‌ ثُمَ‌ إِنَ‌ کَثِيراً مِنْهُمْ‌ بَعْدَ ذٰلِکَ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ لَمُسْرِفُونَ‌ <br />
ماهِ رمضان است؛ ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم، و نشانه‌های هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. <br />
به همین جهت، بر بنی اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدّی و اسراف کردند. <br />
آیات مرتبط: [[البقرة_١٨٤ | أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ‌ فَمَنْ‌ کَانَ‌ مِنْکُمْ‌...]] - [[البقرة_١٨٣ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا کُتِبَ‌ عَلَيْکُمُ‌ الصِّيَامُ‌...]]  {{سخ}}
آیات مرتبط: [[البقرة ٨٥ | ثُمَ‌ أَنْتُمْ‌ هٰؤُلاَءِ تَقْتُلُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌ وَ تُخْرِجُونَ‌ فَرِيقاً مِنْکُمْ‌...]] {{سخ}}
امام باقر (ع) در پاسخ سؤال از آیه فوق فرمود: یوضع فى موضع من جهنم الیه ینتهى شدة عذاب اهلها ...


 
*''' آواره نساختن و بیرون نکردن دیگران از دیار و کاشانه، از پیمانهاى خدا با بنى اسرائیل '''{{سخ}}
*''' قرآن، در شب با عظمت قدر از جانب خداوند نازل شده است. '''{{سخ}}
'''[[البقرة ٨٤]]:'''{{سخ}}
'''[[القدر ١]]:'''{{سخ}}
وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَکُمْ‌ لاَ تَسْفِکُونَ‌ دِمَاءَکُمْ‌ وَ لاَ تُخْرِجُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌ مِنْ‌ دِيَارِکُمْ‌ ثُمَ‌ أَقْرَرْتُمْ‌ وَ أَنْتُمْ‌ تَشْهَدُونَ‌  <br />
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ‌ فِي‌ لَيْلَةِ الْقَدْرِ <br />
و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم که خون هم را نریزید؛ و یکدیگر را از سرزمین خود، بیرون نکنید. سپس شما اقرار کردید؛ (و بر این پیمان) گواه بودید. <br />
ما آن [= قرآن‌] را در شب قدر نازل کردیم! <br />
آیات مرتبط: [[الدخان_٣ | إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ‌ فِي‌ لَيْلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِينَ‌]]  [[الدخان ٤ | فِيهَا يُفْرَقُ‌ کُلُ‌ أَمْرٍ حَکِيمٍ‌]] [[الرعد_٣٩ | يَمْحُو اللَّهُ‌ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ‌ وَ عِنْدَهُ‌ أُمُ‌ الْکِتَابِ‌]] {{سخ}}
 
که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم! در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۳۹

شدیدترین عذاب جهنم، کیفر قتل به ناحق انسان

  • کشتن نابحق یک انسان در نزد خداوند به منزله کشتن همه مردم است.

المائدة ٣٢:
مِنْ‌ أَجْلِ‌ ذٰلِکَ‌ کَتَبْنَا عَلَى‌ بَنِي‌ إِسْرَائِيلَ‌ أَنَّهُ‌ مَنْ‌ قَتَلَ‌ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ‌ أَوْ فَسَادٍ فِي‌ الْأَرْضِ‌ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ‌ النَّاسَ‌ جَمِيعاً وَ مَنْ‌ أَحْيَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ‌ جَمِيعاً وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ‌ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ‌ ثُمَ‌ إِنَ‌ کَثِيراً مِنْهُمْ‌ بَعْدَ ذٰلِکَ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ لَمُسْرِفُونَ‌
به همین جهت، بر بنی اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدّی و اسراف کردند.
آیات مرتبط: ثُمَ‌ أَنْتُمْ‌ هٰؤُلاَءِ تَقْتُلُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌ وَ تُخْرِجُونَ‌ فَرِيقاً مِنْکُمْ‌...
امام باقر (ع) در پاسخ سؤال از آیه فوق فرمود: یوضع فى موضع من جهنم الیه ینتهى شدة عذاب اهلها ...

  • آواره نساختن و بیرون نکردن دیگران از دیار و کاشانه، از پیمانهاى خدا با بنى اسرائیل

البقرة ٨٤:
وَ إِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَکُمْ‌ لاَ تَسْفِکُونَ‌ دِمَاءَکُمْ‌ وَ لاَ تُخْرِجُونَ‌ أَنْفُسَکُمْ‌ مِنْ‌ دِيَارِکُمْ‌ ثُمَ‌ أَقْرَرْتُمْ‌ وَ أَنْتُمْ‌ تَشْهَدُونَ‌
و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم که خون هم را نریزید؛ و یکدیگر را از سرزمین خود، بیرون نکنید. سپس شما اقرار کردید؛ (و بر این پیمان) گواه بودید.