۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:نمونه جلد۲ بخش۸۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۲ بخش۸۴ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۲ بخش۸۶}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۷: | خط ۹: | ||
<span id='link433'><span> | <span id='link433'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
هُنَالِك دَعَا | هُنَالِك دَعَا زَكرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَب هَب لى مِن لَّدُنك ذُرِّيَّةً طيِّبَةً إِنَّك سمِيعُ الدُّعَاءِ(۳۸) | ||
فَنَادَتْهُ الْمَلَئكَةُ وَ هُوَ قَائمٌ يُصلى فى الْمِحْرَابِ | فَنَادَتْهُ الْمَلَئكَةُ وَ هُوَ قَائمٌ يُصلى فى الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشرُك بِيَحْيى مُصدِّقَا بِكلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَ سيِّداً وَ حَصوراً وَ نَبِيًّا مِّنَ الصلِحِينَ(۳۹) | ||
قَالَ رَب أَنى يَكُونُ لى غُلَمٌ وَ قَدْ بَلَغَنىَ الْكبَرُ وَ امْرَأَتى عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِك | قَالَ رَب أَنى يَكُونُ لى غُلَمٌ وَ قَدْ بَلَغَنىَ الْكبَرُ وَ امْرَأَتى عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِك اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشاءُ(۴۰) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۳۸ - در آنجا بود كه زكريا، (با مشاهده آن همه شايستگى در مريم ،) پروردگار خويش را خواند و عرض كرد: خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكيزهاى (نيز) به من عطا فرما، كه تو دعا را ميشنوى ! | ۳۸ - در آنجا بود كه زكريا، (با مشاهده آن همه شايستگى در مريم ،) پروردگار خويش را خواند و عرض كرد: خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكيزهاى (نيز) به من عطا فرما، كه تو دعا را ميشنوى ! | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۳: | ||
<span id='link437'><span> | <span id='link437'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
قَالَ رَب اجْعَل لى ءَايَةً قَالَ ءَايَتُك أَلا | قَالَ رَب اجْعَل لى ءَايَةً قَالَ ءَايَتُك أَلا تُكلِّمَ النَّاس ثَلَثَةَ أَيَّامٍ إِلا رَمْزاً وَ اذْكُر رَّبَّك كثِيراً وَ سبِّحْ بِالْعَشىِّ وَ الابْكرِ(۴۱) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۱ - (زكريا) عرض كرد: پروردگارا! نشانهاى براى من قرار ده ! گفت : نشانه تو آن است كه سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهى گفت . (و زبان تو، بدون هيچ علت ظاهرى ، براى گفتگو با مردم از كار مى افتد). پروردگار خود را (به شكرانه اين نعمت بزرگ ،) بسيار ياد كن ! و به هنگام صبح و شام ، او را تسبيح بگو! | ۴۱ - (زكريا) عرض كرد: پروردگارا! نشانهاى براى من قرار ده ! گفت : نشانه تو آن است كه سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهى گفت . (و زبان تو، بدون هيچ علت ظاهرى ، براى گفتگو با مردم از كار مى افتد). پروردگار خود را (به شكرانه اين نعمت بزرگ ،) بسيار ياد كن ! و به هنگام صبح و شام ، او را تسبيح بگو! | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۶: | ||
<span id='link441'><span> | <span id='link441'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
وَ إِذْ قَالَتِ الْمَلَئكةُ يَمَرْيَمُ | وَ إِذْ قَالَتِ الْمَلَئكةُ يَمَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصطفَاكِ وَ طهَّرَكِ وَ اصطفَاكِ عَلى نِساءِ الْعَلَمِينَ(۴۲) | ||
يَمَرْيَمُ اقْنُتى | يَمَرْيَمُ اقْنُتى لِرَبِّكِ وَ اسجُدِى وَ ارْكَعِى مَعَ الرَّكِعِينَ(۴۳) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۲ - و (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم ! خدا تو را برگزيده و پاك ساخته ، و بر تمام زنان جهان ، برترى داده است . | ۴۲ - و (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم ! خدا تو را برگزيده و پاك ساخته ، و بر تمام زنان جهان ، برترى داده است . | ||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۳: | ||
<span id='link444'><span> | <span id='link444'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
ذَلِك مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْك وَ مَا كُنت لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَمَهُمْ | ذَلِك مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْك وَ مَا كُنت لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَمَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَ مَا كنت لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ(۴۴) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۴ - (اى پيامبر!) اين ، از خبرهاى غيبى است كه به تو وحى مى كنيم ، و تو در آن هنگام كه قلمهاى خود را (براى قرعه كشى ) به آب مى افكندند تا كداميك كفالت و سرپرستى مريم را عهده دار شود، و (نيز) به هنگامى كه (دانشمندان بنى اسرائيل ، براى كسب افتخار سرپرستى او،) با هم كشمكش داشتند، حضور نداشتى ، (و همه اينها، از راه وحى به تو گفته شد). | ۴۴ - (اى پيامبر!) اين ، از خبرهاى غيبى است كه به تو وحى مى كنيم ، و تو در آن هنگام كه قلمهاى خود را (براى قرعه كشى ) به آب مى افكندند تا كداميك كفالت و سرپرستى مريم را عهده دار شود، و (نيز) به هنگامى كه (دانشمندان بنى اسرائيل ، براى كسب افتخار سرپرستى او،) با هم كشمكش داشتند، حضور نداشتى ، (و همه اينها، از راه وحى به تو گفته شد). | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۴: | ||
<span id='link447'><span> | <span id='link447'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
إِذْ قَالَتِ الْمَلَئكَةُ يَمَرْيَمُ | إِذْ قَالَتِ الْمَلَئكَةُ يَمَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشرُكِ بِكلِمَةٍ مِّنْهُ اسمُهُ الْمَسِيحُ عِيسى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهاً فى الدُّنْيَا وَ الاَخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ(۴۵) | ||
وَ | وَ يُكلِّمُ النَّاس فى الْمَهْدِ وَ كهْلاً وَ مِنَ الصلِحِينَ(۴۶) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۵ - (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم ! خداوند تو را به كلمهاى (وجود با عظمتى ) از طرف خودش بشارت مى دهد كه نامش مسيح ، عيسى پسر مريم است ، در حالى كه در اين جهان و جهان ديگر، صاحب شخصيت خواهد بود، و از مقربان (الهى ) است . | ۴۵ - (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم ! خداوند تو را به كلمهاى (وجود با عظمتى ) از طرف خودش بشارت مى دهد كه نامش مسيح ، عيسى پسر مريم است ، در حالى كه در اين جهان و جهان ديگر، صاحب شخصيت خواهد بود، و از مقربان (الهى ) است . | ||
| خط ۱۷۷: | خط ۱۷۹: | ||
<span id='link451'><span> | <span id='link451'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
قَالَت رَب أَنى يَكُونُ لى وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسسنى بَشرٌ قَالَ كذَلِكِ | قَالَت رَب أَنى يَكُونُ لى وَلَدٌ وَ لَمْ يَمْسسنى بَشرٌ قَالَ كذَلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشاءُ إِذَا قَضى أَمْراً فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ(۴۷) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۷ - (مريم ) گفت : پروردگارا! چگونه ممكن است فرزندى براى من باشد، در حالى كه انسانى با من تماس نگرفته است ؟! فرمود: خداوند، اينگونه هر چه را بخواهد مى آفريند! هنگامى كه چيزى را مقرر دارد (و فرمان هستى آن را صادر كند)، فقط به آن مى گويد: موجود باش ! آن نيز فورا موجود مى شود. | ۴۷ - (مريم ) گفت : پروردگارا! چگونه ممكن است فرزندى براى من باشد، در حالى كه انسانى با من تماس نگرفته است ؟! فرمود: خداوند، اينگونه هر چه را بخواهد مى آفريند! هنگامى كه چيزى را مقرر دارد (و فرمان هستى آن را صادر كند)، فقط به آن مى گويد: موجود باش ! آن نيز فورا موجود مى شود. | ||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۵: | ||
اين نكته قابل توجه است كه در آغاز اين آيات ، مريم با فرشتگان سخن مى گويد ولى در اينجا مى بينيم او با خداى خود سخن مى گويد و از او پاسخ مى شنود، گويا چنان مجذوب ذات پاك حق شد كه واسطه ها را از ميان برداشت و يكپارچه با مبدأ عالم هستى پيوند گرفت ، و بى هيچ واسطه اى آنچه مى خواست گفت و آنچه مى بايست شنيد - البته سخن گفتن غير پيامبران با خدا هر گاه به صورت وحى نبوت نباشد اشكال ندارد. | اين نكته قابل توجه است كه در آغاز اين آيات ، مريم با فرشتگان سخن مى گويد ولى در اينجا مى بينيم او با خداى خود سخن مى گويد و از او پاسخ مى شنود، گويا چنان مجذوب ذات پاك حق شد كه واسطه ها را از ميان برداشت و يكپارچه با مبدأ عالم هستى پيوند گرفت ، و بى هيچ واسطه اى آنچه مى خواست گفت و آنچه مى بايست شنيد - البته سخن گفتن غير پيامبران با خدا هر گاه به صورت وحى نبوت نباشد اشكال ندارد. | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۲ بخش۸۴ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۲ بخش۸۶}} | |||
[[رده:تفسیر نمونه]] | [[رده:تفسیر نمونه]] | ||
