۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۸: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۹}} | |||
_TOC__ | |||
| خط ۶۷: | خط ۶۹: | ||
براى اينكه در داستان خلق كردن خليفه براى زمين برترى انسان را براى ملائكه بيان كرده وفرمود: اين موجود در تحمل علم به اسماء، قدرتى دارد كه شما نداريد، اومى تواند علم به تمامى اسماء را تحمل كند، و همين تحمل مقامى است از كمال كه مقام تسبيح ملائكه به حمد خدا و تقديسشان به آن پايه نمى رسد، ومقامى است كه باطن انسان را از فساد و سفك دماء پاك مى كند، ولذا مى بينيم كه ملائكه به اين قانع شدند همچنانكه فرمود: ((واذ قال ربّك للملائكة انى جاعل فى الارض خليفة قالوا اتجعل فيها من يفسد فيها ويسفك الدّماء ونحن نسبّح بحمدك ونقدّس لك قال انّى اعلم ما لاتعلمون (( وما تفصيل بحث آن را در جلد اول اين كتاب گذرانديم . | براى اينكه در داستان خلق كردن خليفه براى زمين برترى انسان را براى ملائكه بيان كرده وفرمود: اين موجود در تحمل علم به اسماء، قدرتى دارد كه شما نداريد، اومى تواند علم به تمامى اسماء را تحمل كند، و همين تحمل مقامى است از كمال كه مقام تسبيح ملائكه به حمد خدا و تقديسشان به آن پايه نمى رسد، ومقامى است كه باطن انسان را از فساد و سفك دماء پاك مى كند، ولذا مى بينيم كه ملائكه به اين قانع شدند همچنانكه فرمود: ((واذ قال ربّك للملائكة انى جاعل فى الارض خليفة قالوا اتجعل فيها من يفسد فيها ويسفك الدّماء ونحن نسبّح بحمدك ونقدّس لك قال انّى اعلم ما لاتعلمون (( وما تفصيل بحث آن را در جلد اول اين كتاب گذرانديم . | ||
ونيز داستان ماءمور شدن ملائكه به سجده كردن بر آدم واينكه همه آنان وى را سجده كردند يادآور شده ومى فرمايد: ((فسجد الملائكة كلّهم اجمعون (( وما در تفسير آياتى كه راجع به اين داستان در سوره اعراف آمده روشن كرديم كه سجده ملائكه بر آدم از باب خضوع ايشان در برابر مقام كمال انسانى بوده ، وآدم جنبه قبله را براى ايشان داشته ، وى با وجود خود، انسانيت را در برابر ايشان مجسم نموده بود، اين بود آنچه كه از ظاهر آيات مورد بحث وساير آياتى كه آورديم استفاده مى شد، و البته در روايات هم گوشه ها واشاراتى كه اين معنا راتاءييد كند ديده مى شود، وچون اين بحث غير از جنبه قرآنيش جنبه عقلانى نيز دارد تفصيل آن را بايد در مباحث عقلى جستجوكرد. | ونيز داستان ماءمور شدن ملائكه به سجده كردن بر آدم واينكه همه آنان وى را سجده كردند يادآور شده ومى فرمايد: ((فسجد الملائكة كلّهم اجمعون (( وما در تفسير آياتى كه راجع به اين داستان در سوره اعراف آمده روشن كرديم كه سجده ملائكه بر آدم از باب خضوع ايشان در برابر مقام كمال انسانى بوده ، وآدم جنبه قبله را براى ايشان داشته ، وى با وجود خود، انسانيت را در برابر ايشان مجسم نموده بود، اين بود آنچه كه از ظاهر آيات مورد بحث وساير آياتى كه آورديم استفاده مى شد، و البته در روايات هم گوشه ها واشاراتى كه اين معنا راتاءييد كند ديده مى شود، وچون اين بحث غير از جنبه قرآنيش جنبه عقلانى نيز دارد تفصيل آن را بايد در مباحث عقلى جستجوكرد. | ||
يَوْمَ نَدْعُوا | يَوْمَ نَدْعُوا كلَّ أُنَاسِ بِإِمَمِهِمْ | ||
مقصود از اين ((يوم (( روز قيامت است ، وظرف يوم متعلق به مقدر است ، وتقدير كلام چنين است : ((اذكر يوم فلان - بياد آور روزى را كه (( | مقصود از اين ((يوم (( روز قيامت است ، وظرف يوم متعلق به مقدر است ، وتقدير كلام چنين است : ((اذكر يوم فلان - بياد آور روزى را كه (( | ||
موارد استعمال كلمه ((امام (( در قرآن | موارد استعمال كلمه ((امام (( در قرآن | ||
| خط ۸۹: | خط ۹۱: | ||
بعضى ديگر گفته اند مراد از ((امام (( پيغمبر است كه پيشواى پيروان حق است ، وشيطان وپيشوايان ضلالت كه پيشواى رهروان باطل است ، وگفته مى شود پيروان ابراهيم را بياورند، وپيروان موسى را بياوريد، پيروان محمد را بياوريد، اهل حق برمى خيزند در حالى كه كتابهايشان به دست راستشان داده شده ، بعد صدا مى زنند پيروان شيطان ورهروان رؤ ساى ضلالت را بياوريد، عده اى هم به اين عنوان حاضر مى شوند. | بعضى ديگر گفته اند مراد از ((امام (( پيغمبر است كه پيشواى پيروان حق است ، وشيطان وپيشوايان ضلالت كه پيشواى رهروان باطل است ، وگفته مى شود پيروان ابراهيم را بياورند، وپيروان موسى را بياوريد، پيروان محمد را بياوريد، اهل حق برمى خيزند در حالى كه كتابهايشان به دست راستشان داده شده ، بعد صدا مى زنند پيروان شيطان ورهروان رؤ ساى ضلالت را بياوريد، عده اى هم به اين عنوان حاضر مى شوند. | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۹}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] | ||
