۱۴٬۱۶۴
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←اقرار به توحيد پروردگار و نفى ربوبيت ارباب و آلهه، در گفتگوى اصحاب كهف با خود
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
<span id='link231'><span> | <span id='link231'><span> | ||
==اقرار به توحيد پروردگار و نفى ربوبيت ارباب و آلهه، در گفتگوى اصحاب كهف با خود == | ==اقرار به توحيد پروردگار و نفى ربوبيت ارباب و آلهه، در گفتگوى اصحاب كهف با خود == | ||
اين آيات سه گانه، قسمت اول از گفتگوى اصحاب كهف را حكايت مى كند، كه وقتى عليه بت پرستى قيام نمودند و با آن به مبارزه برخاستند، با يكديگر گفتند: «إذ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوات وَ الأرضِ لَن نَدعُوا مِن دُونِهِ إلَهاً لَقَد قُلنَا إذاً شَطَطاً هَؤُلَاءِ قَومُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَولا يَأتُونَ عَلَيهِم بِسُلطَانٍ بَيِّن فَمَن أظلَمُ مِمَّن افتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِباً: هنگامى كه قيام كردند، گفتند پروردگار ما، پروردگار آسمان ها و زمين است، ما به غير او، اله ديگرى را نمى خوانيم، چرا كه اگر بخوانيم، در اين هنگام از راه حق تجاوز كرده ايم. ببين كه مردم ما چگونه غير خدا خدايانى گرفته اند. اين ها اگر دليل قاطعى بر ربوبيت ايشان نياورند، ستمكارترين مردم اند، زيرا ستمكارتر از كسى كه بر خدا افتراء و دروغ ببندد، كيست»؟ | اين آيات سه گانه، قسمت اول از گفتگوى اصحاب كهف را حكايت مى كند، كه وقتى عليه بت پرستى قيام نمودند و با آن به مبارزه برخاستند، با يكديگر گفتند: «إذ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوات وَ الأرضِ لَن نَدعُوا مِن دُونِهِ إلَهاً لَقَد قُلنَا إذاً شَطَطاً * هَؤُلَاءِ قَومُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَولا يَأتُونَ عَلَيهِم بِسُلطَانٍ بَيِّن فَمَن أظلَمُ مِمَّن افتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِباً: هنگامى كه قيام كردند، گفتند پروردگار ما، پروردگار آسمان ها و زمين است، ما به غير او، اله ديگرى را نمى خوانيم، چرا كه اگر بخوانيم، در اين هنگام از راه حق تجاوز كرده ايم. ببين كه مردم ما چگونه غير خدا خدايانى گرفته اند. اين ها اگر دليل قاطعى بر ربوبيت ايشان نياورند، ستمكارترين مردم اند، زيرا ستمكارتر از كسى كه بر خدا افتراء و دروغ ببندد، كيست»؟ | ||
اين قسمت از گفتگوى اصحاب كهف، مملو از حكمت و فهم است، و در اين فراز از گفتگوى خود، خواسته اند ربوبيت ارباب بت ها از ملائكه و جن و مصلحان بشر را كه فلسفه وثنيت الوهيت آن ها را اثبات كرده، باطل كنند، نه ربوبيت خود بت ها را كه مشتى مجسمه و تصويرى از آن ارباب و خدايان است. | اين قسمت از گفتگوى اصحاب كهف، مملو از حكمت و فهم است، و در اين فراز از گفتگوى خود، خواسته اند ربوبيت ارباب بت ها از ملائكه و جن و مصلحان بشر را كه فلسفه وثنيت الوهيت آن ها را اثبات كرده، باطل كنند، نه ربوبيت خود بت ها را كه مشتى مجسمه و تصويرى از آن ارباب و خدايان است. | ||
