ریشه اسف

تکرار در قرآن: ۵(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

«اَسَفْ» هم به معناى «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته مى شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق مى گردد. چرا که حقیقت آن هیجانى درونى است که انسان را به انتقام دعوت مى کند; هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر مى شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت اندوه آشکار مى گردد. لذا وقتى از «ابن عباس» درباره «حزن» و «غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکى است اما لفظ آن مختلف است.

قاموس قرآن

حزن. غضب. در مجمع گويد: «اَسَف» به معنى شدّت غضب است، به معنى اندوه نيز مى‏آيد. بنا به قول راغب: منشاء اسف، حِسّ انتقام است، اگر انتقام نسبت به ضعيف باشد اَسَف بصورت غضب مى‏دهد و هرگاه نسبت و قوى باشد بصورت اندوه ظاهر مى‏گردد انتهى. بنابراين مى‏شود كه به معنى غضب باشد نظير [زخرف:55]، چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم. و مى‏شود به معنى اندوه باشد مثل [كهف:6] شايد تو از اندوه خودت را هلاك كننده‏اى «اَسِفْ» بكسر (س) صفت مشبهه است به معنى اندوهگين [اعراف:150]. موسى به سوى قوم خويش خمشگين و اندوهناك برگشت. در هنگام اندوه و تأسف از فوت چيزى گويند: يا اَسس فى، مثل [يوسف:84] اى دريغ از يوسف.

ریشه‌های نزدیک مکانی

قوم قول هم ه ى نا غضب ف يا على ما ان من الى لما موسى لم حدث هذا نقم بئس جعل فسق يوسف رجع ب کون امن بيض عن خلف ا ارض ن ولى غرق حکم عين زين انن علم خسر کم ل هو سامرى جمع اثر حزن بعد وعد ربب

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
أَسِفاً	۲
أَسَفَا	۱
أَسَفاً	۱
آسَفُونَا	۱