الأعراف ١٣٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپشه (آفتی که در گندم به هم رسد) و غوک و خون را آیتهائی جدا جدا پس کبر ورزیدند و شدند قومی گنهکاران‌
|-|معزی=پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپشه (آفتی که در گندم به هم رسد) و غوک و خون را آیتهائی جدا جدا پس کبر ورزیدند و شدند قومی گنهکاران‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::133|١٣٣]] | قبلی = الأعراف ١٣٢ | بعدی = الأعراف ١٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::133|١٣٣]] | قبلی = الأعراف ١٣٢ | بعدی = الأعراف ١٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الطُّوفَانَ»: سیل. «الْجَرَادَ»: ملخ. «قُمَّلَ»: شپش را گویند، ولی در اینجا شپش معمولی مورد نظر نیست. بلکه مراد جانوری است که آفت گیاهی است که می‌تواند شته یا ساس باشد. برخی هم آن را بید و گنه و مگسک گفته‌اند، و برخی‌حشره‌ای دانسته‌اند که مایه تباهی گیاهان و نابودی حیوانات می‌گردد (نگا: المنتخب / صفحه . «الضَّفَادِعَ»: جمع ضَفْدَع، قورباغه. «الدَّمَ»: خون. بدین معنی که آب رودبارها و جویبارها به خون تبدیل می‌گشت. یا این که به بیماریهای گوناگون مبتلا می‌شدند که مایه خونریزی از دماغ و قُبُل و دُبُر و چه بسا فلج شدن اعضاء می‌گردید. «آیَاتٍ مُفَصَّلاتٍ»: معجزه‌های جداگانه و نشانه‌های واضح و روشن. (آیَاتٍ) حال اشیاء متقدّم است.
«الطُّوفَانَ»: سیل. «الْجَرَادَ»: ملخ. «قُمَّلَ»: شپش را گویند، ولی در اینجا شپش معمولی مورد نظر نیست. بلکه مراد جانوری است که آفت گیاهی است که می‌تواند شته یا ساس باشد. برخی هم آن را بید و گنه و مگسک گفته‌اند، و برخی‌حشره‌ای دانسته‌اند که مایه تباهی گیاهان و نابودی حیوانات می‌گردد (نگا: المنتخب / صفحه . «الضَّفَادِعَ»: جمع ضَفْدَع، قورباغه. «الدَّمَ»: خون. بدین معنی که آب رودبارها و جویبارها به خون تبدیل می‌گشت. یا این که به بیماریهای گوناگون مبتلا می‌شدند که مایه خونریزی از دماغ و قُبُل و دُبُر و چه بسا فلج شدن اعضاء می‌گردید. «آیَاتٍ مُفَصَّلاتٍ»: معجزه‌های جداگانه و نشانه‌های واضح و روشن. (آیَاتٍ) حال اشیاء متقدّم است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۷


ترجمه

سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم:) طوفان و ملخ و آفت گیاهی و قورباغه‌ها و خون را -که نشانه‌هایی از هم جدا بودند- بر آنها فرستادیم؛ (ولی باز بیدار نشدند، و) تکبر ورزیدند، و جمعیّت گنهکاری بودند!

پس طوفان و ملخ و شپش و وزغ‌ها و خون را كه معجزاتى از هم جدا بودند برايشان فرستاديم، باز هم سركشى كردند و قومى بزهكار بودند
پس بر آنان طوفان و ملخ و كنه ريز و غوكها و خون را به صورت نشانه‌هايى آشكار فرستاديم و باز سركشى كردند و گروهى بدكار بودند.
پس بر آنها طوفان و ملخ و شپشک و وزغ و خون (خون شدن آب) آن نشانه‌های آشکار (قهر و غضب) را فرستادیم، باز طریق کبر و گردنکشی پیش گرفتند و قومی گناهکار بودند.
پس ما توفان و هجوم ملخ و شپش و قورباغه و آلوده شدن وسایل زندگی را به خون که عذاب های گوناگونی بود به سوی آنان فرستادیم، باز هم تکبّر و سرکشی کردند و گروهی مجرم و گناهکار بودند.
ما نيز بر آنها نشانه‌هايى آشكار و گوناگون چون طوفان و ملخ و شپش و قورباغه و خون فرستاديم. باز سركشى كردند، كه مردمى مجرم بودند.
آنگاه بر سر آنان [بلای‌] طوفان و ملخ و شپش و وزغ و [باران‌] خون فرستادیم که پدیده‌های روشن و گوناگونی بود، آنگاه [باز هم‌] سرکشی کردند و قومی گناهکار بودند
پس بر آنها طوفان و ملخ و شپش و غوكان و خون، نشانه‌هاى جدا- و با فاصله- فرستاديم باز هم گردنكشى كردند و گروهى بزهكار بودند.
پس (هر زمان به مصیبت و نکبتی دچارشان کردیم و از جمله:) سیل، ملخ، شته، قورباغه، و خون بر آنان فرستادیم که هر یک معجزه‌ی جداگانه و روشنی بود (بر صدق موسی؛ و او پیشاپیش درباره‌ی هر یک جداگانه و مفصّل سخن گفته بود و وقوع هریک را خبر داده بود) امّا آنان تکبّر ورزیدند (و خویشتن را بالاتر از آن دیدند که حق را بپذیرند) چرا که انسانهای گناهکاری بودند.
پس بر آنان طوفان و ملخ و شپش و قورباغه‌ها و خون را - حال آنکه نشانه‌های جداسازی شده بود- فرستادیم. پس سرکشی کردند و گروهی مجرم بودند.
پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپشه (آفتی که در گندم به هم رسد) و غوک و خون را آیتهائی جدا جدا پس کبر ورزیدند و شدند قومی گنهکاران‌


الأعراف ١٣٢ آیه ١٣٣ الأعراف ١٣٤
سوره : سوره الأعراف
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الطُّوفَانَ»: سیل. «الْجَرَادَ»: ملخ. «قُمَّلَ»: شپش را گویند، ولی در اینجا شپش معمولی مورد نظر نیست. بلکه مراد جانوری است که آفت گیاهی است که می‌تواند شته یا ساس باشد. برخی هم آن را بید و گنه و مگسک گفته‌اند، و برخی‌حشره‌ای دانسته‌اند که مایه تباهی گیاهان و نابودی حیوانات می‌گردد (نگا: المنتخب / صفحه . «الضَّفَادِعَ»: جمع ضَفْدَع، قورباغه. «الدَّمَ»: خون. بدین معنی که آب رودبارها و جویبارها به خون تبدیل می‌گشت. یا این که به بیماریهای گوناگون مبتلا می‌شدند که مایه خونریزی از دماغ و قُبُل و دُبُر و چه بسا فلج شدن اعضاء می‌گردید. «آیَاتٍ مُفَصَّلاتٍ»: معجزه‌های جداگانه و نشانه‌های واضح و روشن. (آیَاتٍ) حال اشیاء متقدّم است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند فرعونیان را پس از اعلام صریحشان بر ایمان نیاوردن به موسى(ع)، به عذابهاى متعدد گرفتار ساخت. (فما نحن لک بمؤمنین. فأرسلنا علیهم ... ءایت مفصلت)

۲- جارى شدن سیلاب و هجوم ملخها، شپشها و قورباغه ها و آلوده شدن زندگانى به خون، از عذابهاى نازل شده بر فرعونیانِ منکر رسالت موسى (فأرسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم) «طوفان» آب فراوانى است که بر منطقه و یا مناطقى مستولى مى شود. هر یک از «جراد» (ملخ) و «قمل» (شپش) اسم جنس است. ضفادع جمع ضَفدَع یا ضفدَع (قورباغه) است.

۳- هر یک از عذابهاى نازل شده بر فرعونیان به تنهایى آیت و نشانى بر حقانیت رسالت موسى بود. (فأرسلنا علیهم ... ءایت مفصلت) جمع آوردن کلمه «ءایت» دلالت دارد که هر کدام از عذابهاى ذکر شده به تنهایى آیت و نشان حقانیت موسى بوده است.

۴- عذابهاى نازل شده بر فرعونیان (طوفان و ... ) هر کدام پس از دیگرى و با فاصله تحقق مى یافت. (فأرسلنا علیهم ... ءایت مفصلت) کلمه «مفصلت» مى تواند حال براى عذابهاى ذکر شده (طوفان و ... ) و یا صفت براى آیات باشد. «فصل» به معناى جداسازى است و «تفصیل» (مصدر مفصلت» دلالت بر شدت جداسازى دارد. بنابراین مراد از «مفصلت» این است که آن عذابها و نشانه ها جداى از یکدیگر با فاصله تحقق مى یافت و فاصله آنها نسبتاً طولانى بوده است.

۵- موجودات هستى و عوامل طبیعى در اختیار خدا و افعال آنها بسته به اراده اوست. (فأرسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم)

۶- فرعونیان على رغم مشاهده آیاتى متعدد بر حقانیت رسالت موسى، از پذیرش آن سرباز زدند. (فأرسلنا علیهم ... فاستکبروا)

۷- کبرورزى و خودبزرگ بینى فرعونیان، ریشه کفرورزى آنان به آیات الهى و رسالت موسى (فأرسلنا علیهم ... فاستکبروا) استکبار به معناى خود بزرگ بینى است و چون «استکبروا» با حرف «فا» بر ارسال آیات تفریع شده، لازمه معناى آن (انکار کردن و نپذیرفتن) اراده شده است. به کارگیرى استکبار به جاى انکار و نپذیرفتن، براى رساندن علت انکار است ; یعنى انکار فرعونیان از سر خود بزرگ بینى و تکبر بود.

۸- استکبار خود بزرگ بینى مایه انکار آیات الهى است. (ءایت مفصلت فاستکبروا)

۹- فرعونیان، مردمى مجرم و تبهکار (و کانوا قوما مجرمین)

۱۰- گناه و تبهکارى فرعونیان، مایه استکبار آنان در برابر آیات الهى شد. (ءایت مفصلت فاستکبروا و کانوا قوما مجرمین) جمله «کانوا ... » بیانگر ریشه کبرورزى فرعونیان در برابر آیات الهى است.

۱۱- گناه و تبهکارى، زمینه ساز پیدایش روحیه استکبارى و مایه انکار آیات الهى است. (فاستکبروا و کانوا قوما مجرمین)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: موجودات آفرینش ۵
  • آیات خدا:۳ استکبار به آیات خدا ۳ ۱۰ ; عوامل تکذیب آیات خدا ۳ ۸، ۱۱
  • استکبار: آثار استکبار ۷، ۸ ; زمینه استکبار ۱۱
  • خدا: اراده خدا ۵ ; عذابهاى خدا ۱، ۲
  • عذاب: با خون ۲ ; عذاب با شپش ۲ ; عذاب با طوفان ۲ ; عذاب با قورباغه ۲ ; عذاب با مل‌ ۲
  • عوامل طبیعى: عمل عوامل طبیعى ۵
  • فرعونیان: آثار فساد فرعونیان ۱۰ ; آثار گناه فرعونیان ۱۰ ; استکبار فرعونیان ۷ ; افساد فرعونیان ۹ ; تعدد عذاب فرعونیان ۱، ۲، ۳، ۴ ; عوامل استکبار فرعونیان ۱۰ ; عوامل کفر فرعونیان ۷ ; فرعونیان و موسى(ع) ۶ ; کفر فرعونیان ۱، ۶ ; کیفیت عذاب فرعونیان ۴ ; لجاجت فرعونیان ۶ ; موجبات عذاب فرعونیان ۱
  • فساد: آثار فساد ۱۱
  • کفر: به آیات خدا ۷ ; کفر به موسى(ع) ۱، ۶، ۷ ; کیفر دنیوى کفر ۱
  • گناه: آثار گناه ۱۱
  • مجرمان:۹
  • موسى(ع): عذاب مکذبان موسى(ع) ۲ ; قصه موسى(ع) ۶ ; نشانه هاى حقانیت موسى(ع) ۳، ۶

منابع