۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بيان عدد سالهاى اقامت اصحاب كهف در غار
| خط ۱۸۹: | خط ۱۸۹: | ||
<span id='link255'><span> | <span id='link255'><span> | ||
==بيان عدد | ==بيان عدد سال هاى اقامت اصحاب كهف، در غار == | ||
«'''وَ لَبِثُوا فى كَهْفِهِمْ | «'''وَ لَبِثُوا فى كَهْفِهِمْ ثَلَاث مِائَةٍ سِنِينَ وَ ازْدَادُوا تِسعاً'''»: | ||
اين | اين جمله، مدت اقامت اصحاب كهف در غار را بيان مى كند كه در اين مدت همه در خواب بودند، وچون طولانى بودن اين خواب مورد عنايت بوده، در اول آيات داستان نيز اشاره اى اجمالى به اين مدت كرده و فرموده: «فَضَرَبنَا عَلَى آذَانِهِم فِى الكَهفِ سِنِينَ عَدَداً». | ||
مؤيد اين | مؤيد اين حرف، اين است كه دنبال جمله مورد بحث در آيه بعدى فرموده: «قُل اللّه أعلَمُ بِمَا لَبِثُوا»، آنگاه اضافه كرده است: «وَ اتلُ مَا أُوحِىَ إلَيكَ ...»، و سپس فرموده: «وَ قُل الحَقُّ مِن رَبِّكُم»، و جز در جمله مورد بحث عدد سال هاى مكث ايشان را بيان نكرده. پس با اين كه در جمله مورد بحث، عدد مذكور را معلوم كرده و سپس فرموده: «قُل اللّه ُأعلَمُ بِمَا لَبِثُوا»، و در جاى ديگر فرموده: «قُل رَبِّى أعلَمُ بِعِدَّتِهِم: بگو پروردگار من، به عده آنان داناتر است». اين خود اشاره به اين است كه عدد مذكور صحيح است. | ||
پس ديگر نبايد توجهى به اين حرف نمود كه جمله | پس ديگر نبايد توجهى به اين حرف نمود كه جمله «وَ لَبِثُوا فِى كَهفِهِم» حكايت كلام اهل كتاب و جمله «قُل اللّه ُأعلَمُ بِمَا لَبِثُوا» جواب و ردّ آن است. و همچنين به اين گفته نيز نبايد اعتنا كرد كه جمله «لَبِثُوا...» كلام خدا و جمله «وَ ازدَادُوا تِسعاً» اشاره به قول اهل كتاب و ضمير «هم»، راجع به ايشان است. و معناى آيه اين است كه: اهل كتاب، نُه سال بر عدد واقعى افزوده اند، و آنگاه جمله «قُل اللّه أعلَمُ بِمَا لَبِثُوا» رد آن است. | ||
زيرا علاوه بر ناسازگارى آن با مطالب | زيرا علاوه بر ناسازگارى آن با مطالب گذشته، آنچه از اهل كتاب در باره سال هاى مكث اصحاب كهف نقل شده، دويست سال و يا كمتر از آن است، و هيچ يك از اهل كتاب، سيصد و نُه سال و حتى سيصد سال را نگفته است. | ||
كلمه | كلمه «سِنِين»، تميز عدد نيست و گرنه بايد مى فرمود: «ثلاث مائة سنة». چون تميز از صد به بالا، مفرد و منصوب است، بلكه به طورى كه گفته اند، بدل از «ثلاث مائة» است، و در اين كلام شباهتى با جمله «سِنِينَ عَدَداً» كه اجمال قصه را در صدر آيات بيان مى كرد، رعايت شده است. | ||
