تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها

نظير اين تعميم در خطاب، در آيه قبلى بود كه مى فرمود: «وَ إلَيهِ تُرجَعُون: خدا خلقت را آغاز كرده، و آن را اعاده مى دهد، و به سويش باز مى گرديد». و نيز در آيه بعد كه مى فرمايد: «يُخرِجُ الحَىَّ مِنَ المَيِّتِ وَ يُخرِجُ المَيِّتَ مِنَ الحَىِّ وَ يُحىِ الأرضَ بَعدَ مَوتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخرَجُون: زنده را از مُرده، و مُرده را از زنده بيرون مى آورد، و زمين را بعد از مُردنش زنده مى كند، و شما نيز اين طور بيرون مى شويد».

ظاهر بيرون آوردن زنده از مُرده و به عكس، خلقت موجودات زنده از زمين مُرده، و دوباره خاك كردن آن هاست، ولى بعضى آن را تفسير كرده اند به اين كه مؤمن از كافر و كافر از مؤمن خلق مى كند. چون خود خداى تعالى، كافر را مُرده، و مؤمن را زنده ناميده، و فرموده: «أوَ مَن كَانَ مَيِّتاً فَأحيَينَاهُ وَ جَعَلنَا لَهُ نُوراً».