تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۱۳: تفاوت میان نسخه‌ها

==وقايعى از سرگذشت ، پيغمبر اسلام (ص ) و مسلمين ، كه داستان موسى (ع ) به وقايعآن اشاره دارد ==

خداى تعالى بعد از ذكر داستانى از نوح (عليه السلام ) و اجمالى از داستان انبياء بعد از نوح و قبل از موسى (عليه السلام ) در آيات قبل ، اينك در اين آيات رشته سخن را به داستان موسى و برادر و وزيرش ، هارون و سرگذشتى كه با فرعون و درباريانش داشتند كشيده ، و در عين اينكه داستان را بطور اختصار و كوتاه آورده ، با سياقى آورده كه همه فصول آن با سرگذشت رسول اسلام و دعوتش از فرعونصفتان قومش و طاغيان قريش منطبق است ، و به فهرستى از سرگذشت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) و مسلمين كه ذيلا ايراد مى شود اشاره دارد: ۱- ايمان نياوردن طاغيان قريش ۲- ايمان آوردن ضعفاى قريش و غير قريش كه تحت شكنجه آن طاغيان بودند

۳- ناگزير شدن جمعى از مسلمانان ضعيف به اينكه از شهر و وطن خود كوچ كنند ۴- هجرت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با جمعى از مومنين به مدينه طيبه ۵- تعقيب مؤ منين به وسيله فرعونصفتان اين امت و درباريان آنان ۶- هلاكت آن فراعنه به كيفر گناهانشان ۷- منزل دادن خداى تعالى مؤ منين را به بركت اسلام در منزلگاهى صدق ۸-

روزى دادن به آنان از طيبات ۹- اختلاف كردن مؤ منين بعد از آنكه حق برايشان معلوم گشت ۱۰- اينكه خداى تعالى به زودى در بين آنان داورى خواهد كرد.

پس ، بنابر اين همه موارد مذكور تصديق آن اسرارى است كه خداى سبحان در اين آيات به پيامبرش سپرده و به زودى امتش با تاءويل آن اسرار و خارجيت آنها روبرو خواهد شد، و نيز همه اينهائى كه ذكر شد تصديق كلامى است كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) در خطاب به اصحاب و امتش فرمود، و آن اين بود كه به زودى راه و روشى را كه بنى اسرائيل پيش گرفتند پيش خواهيد گرفت ، حتى اگر بنى اسرائيل به سوراخ مارمولكى رفته باشند شما هم خواهيد رفت .

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسى وَ هَرُونَ ...

فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا...

از ظاهر كلام چنين بر مى آيد كه منظور از كلمه «'''حق '''» آيات و معجزه حق است ، از قبيل اژدها شدن عصا و يد بيضاء، كه خداى تعالى آن دو را به حق آيت و دليل بر رسالت موسى (عليه السلام ) قرار داد، و جمله مورد بحث ميفرمايد: همينكه معجزاتى به حق براى آنان آمد (به جاى اينكه شكر بيرون آمدن از حيرت را بجاى آورند) با لحنى مؤ كد گفتند: «'''ان هذا لسحر مبين - محققا و قطعا اين سحرى است كه سحر بودنش ‍ واضح است '''» و كلمه «'''هذا'''» اشاره به همان آيت حق مى كند.