تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۵: تفاوت میان نسخه‌ها

إِنَّا قَدْ أُوحِىَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَاب عَلى مَن كَذَّب وَ تَوَلى (۴۸)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۸۷ </center>

آيا خبر موسى به تو رسيده است ؟ (۹)

آن دم كه آتشى ديد، و به اهل خود گفت : بمانيد كه من آتش مى بينم شايد شعله اى از آن برايتان بياورم يا به وسيله آتش راه را پيدا كنم - پيرامون آن كسى را ببينم كه راه را وارد است -(۱۰)

و چون به آتش رسيد ندا داده شد كه اى موسى ! (۱۱)

من خود پروردگار توام كفشهاى خود را بيرون آر كه تو در سرزمين مقدس طوى هستى (۱۲)

من تو را برگزيده ام به آنچه بر تو وحى مى شود گوش فرا دار (۱۳)

من خداى يكتايم ، معبودى جز من نيست ، عبادت من كن و براى ياد كردن من نماز به پا كن (۱۴)

قيامت آمدنى است ، مى خواهم آن را پنهان كنم تا هر كس در مقابل كوششى كه مى كند سزا ببيند (۱۵)

اى موسى ! اين چيست كه به دست راست تو است ؟ (۱۷)

گفت : اين عصاى من است كه بر آن تكيه مى كنم و با آن براى گوسفندان خويش برگ مى تكانم و مرا در آن حاجت هايى ديگر است (۱۸)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۸۸ </center>

گفت : اى موسى ! آن را بيفكن (۱۹)

پس آن را افكند كه ناگهان مارى شد كه سريع راه مى رفت (۲۰)

فرمود آن را بگير و نترس كه آن را به حالت اولش باز مى گردانيم (۲۱)

و دستت را به گريبان خود ببر تا نورانى بدون عيب بيرون آيد، و اين معجره ديگرى است (۲۲)

تا آيه هاى بزرگ خويش را به تو بنمايانيم (۲۳)

به سوى فرعون برو كه او طغيان كرده است (۲۴)

گفت : پروردگارا سينه مرا بگشاى (۲۵)

و كارم را به من آسان كن (۲۶)

و گره از زبان من باز كن (۲۷)

تا گفتارم را بفهمند (۲۸)

و براى من وزيرى از كسانم مقرر فرما (۲۹)

هارون برادرم را (۳۰)

و پشت من بدو محكم كن (۳۱)

و او را شريك كارم گردان (۳۲)

تا تو را تسبيح بسيار گوئيم (۳۳)

و بسيار يادت كنيم (۳۴)

كه تو بيناى به حال ما بوده اى (۳۵)

فرمود اى موسى مطلوب خويش را يافتى (۳۶)

و بار ديگر به تو نيز منت نهاديم (۳۷)

آندم كه به مادرت آنچه بايد وحى كرديم (۳۸)

كه او را در صندوق بگذار و صندوق را به دريا بيفكن ، تا دريا به ساحلش ‍ اندازد، و دشمن من و دشمن او بگيرد او را و از جانب خويش محبوبيتى بر تو افكندم تا زير نظر من تربيت شوى (۳۹)

و چون خواهرت رفت و گفت آيا شما را به كسى دلالت كنم كه تكفل او كند؟ و به مادرت بازت آورديم كه ديده اش روشن شود و غم نخورد و يكى را كشتى و از گرفتارى نجاتت داديم و امتحانت كرديم امتحانى دقيق و سالى چند در ميان اهل مدين ماندى آنگاه اى موسى ! به موقع بيامدى (۴۰)

و تو را خاص خويش كردم (۴۱)

تو و برادرت معجره هاى مرا ببريد و در كار ياد كردن من سستى مكنيد (۴۲)

به سوى فرعون رويد كه طغيان كرده است (۴۳)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۸۹ </center>

و با او به نرمى سخن بگوييد، شايد اندرز گيرد يا بترسد (۴۴)

گفتند پروردگارا ما بيم داريم در آزارمان شتاب كند يا طغيانش بيشتر شود (۴۵)

فرمود: مترسيد كه من با شما هستم ، مى شنوم و مى بينم (۴۶)

پيش وى رفتند و گفتند ما دو پيغمبر پروردگار توايم ، پسران اسرائيل را با ما بفرست وعذابشان مكن از پروردگارت معجزه اى سوى تو آورده ام درود بر آن كس كه هدايت را پيروى كند (۴۷)

به ما وحى شده كه عذاب بر آن كس باد كه (آيات الهى را) تكذيب كند و روى بگرداند (۴۸)

<span id='link148'><span>

==بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند ==

در اين آيات داستان موسى (عليه السلام ) را شروع كرده ، در اين سوره چهار فصل از اين داستان ذكر شده :