گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
 
خط ۲۹۳: خط ۲۹۳:
ملائکه بعد از بیرون شدن از محضر ابراهیم به سوی قوم لوط رفتند و به خانۀ خود او در آمده. مردم لوط که جوانانی زیباروی دیده بودند، به خانه لوط حمله ور شدند، تا آن جا که فرشتگان، اهل خانه را از قریه بیرون بردند. تفصیل این داستان در چند جای قرآن آمده.
ملائکه بعد از بیرون شدن از محضر ابراهیم به سوی قوم لوط رفتند و به خانۀ خود او در آمده. مردم لوط که جوانانی زیباروی دیده بودند، به خانه لوط حمله ور شدند، تا آن جا که فرشتگان، اهل خانه را از قریه بیرون بردند. تفصیل این داستان در چند جای قرآن آمده.


«'''فَأخرَجنَا'''» - ملائکه در این جمله مقدمات کار را شرح می دهند. و ضمیر در کلمه «فیها» به «قریه» بر می گردد، هرچند که کلمۀ «قریه» قبلا در آیه نیامده بود، ولیکن از مفهوم سیاق فهمیده می شود. و منظور از جملۀ «بَیت مِنَ المُسلِمِین»، خانۀ لوط است، که در آن قریه، تنها این خانه مسلمان بودند.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : 569 </center>
 
«'''وَ تَرَکنَا فِیهَا آیَةً'''» - بعد از بیرون کردن اهل آن یک خانه، یک آیت در آن قریه به جای گذاشتیم. و این جمله، اشاره است به هلاکت همۀ اهل قریه و زیر و رو شدن سرزمین شان. و مراد از جملۀ «تَرَکنَا»، به طور کنایه، این است که آثاری از این عذاب را در آن قریه باقی گذاشتیم.
 
و معنای آیه این است که: وقتی فرشتگان به قریه لوط رسیدند، و آن حوادث در آن جا پیش آمد، «أخرَجنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ المُؤمِنین». خواستیم هر چند نفری که دارای ایمان بودند، از قریه بیرون کنیم و غیر از یک خانوار «مِنَ المُسلِمِین» از مسلمانان در آن جا نیافتیم، و آن خانوادۀ لوط پیغمبر بودند. «وَ تَرَکنَا فِیهَا» و ما در سرزمین ایشان، با زیر و رو کردن آن سرزمین، و نابود کردن مردم، «آیةً» یک آیت و نشانه ای از ربوبیت خود و از بطلان شرکاء، در آن جا باقی گذاشتیم. یک آیت «لِلّذِینَ یَخَافُونَ العَذَابَ الألِیم»، برای مردمی که از عذاب الیم بیمناک اند، و ایشان را به ربوبیت ما رهنمون می شود.
 
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : 570 </center>
<span id='link396'><span>
<span id='link396'><span>
«'''وَ فِی مُوسی إذ أرسَلنَاهُ إلی فِرعَونَ بِسُلطَانٍ مُبِین'''»:




۱۴٬۰۹۹

ویرایش