سُرُر: تفاوت میان نسخه‌ها

تخت. سرور و شادى در آن ملحوظ است لذا راغب گويد: سرير آن است كه از روى سرور در آن مى‏نشينند زيرا كه ان از براى صاحبان نعمت است. طبرسى گويد: سرير مجلس بلندى است آماده براى شادى جمع آن اسرّه و سُرُر است. در اقرب گويد: سرير تخت است و بيشتربه تخت پادشا گفته مى‏شود علت اين تسميه آن است كه هر كه روى آن بنشيند شاد مى‏شود. سرير به صورت مفرد در قرآن مجيد نيامده است ولى سُرُر كه جمع آن است پنج بار درباره بهشت و يكبار درباره تخت‏هاى دنيا آمده است بدين ترتيب: [حجر:47]، [صافات:44] طور:20 - واقعه:15 - غاشيه:13 - زخرف:34. « وَ لِبُيُوتِهِمْ اَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِئونَ».

[[رده:كلمات قرآن]]