تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۳ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۵}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۴: | خط ۶: | ||
<span id='link363'><span> | <span id='link363'><span> | ||
==وجه اينكه فرمود سماء دنيا را با مصابيح آراستيم . == | ==وجه اينكه فرمود سماء دنيا را با مصابيح آراستيم . == | ||
وَ | وَ زَيَّنَّا السمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصبِيحَ وَ حِفْظاً ذَلِك تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ | ||
در اين آيه شريفه كلمه ((سماء(( را مقيد به دنيا كرد و فرمود: آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم تا دلالت كند بر اينكه آن آسمانى كه قرارگاه ستارگان است ، نزديك ترين آسمان به كره زمين است ، چون به حكم آيه ((خلق سبع سموات طباقا(( آسمانها طبقه طبقه و بعضى فوق بعض ديگر قرار دارند. | در اين آيه شريفه كلمه ((سماء(( را مقيد به دنيا كرد و فرمود: آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم تا دلالت كند بر اينكه آن آسمانى كه قرارگاه ستارگان است ، نزديك ترين آسمان به كره زمين است ، چون به حكم آيه ((خلق سبع سموات طباقا(( آسمانها طبقه طبقه و بعضى فوق بعض ديگر قرار دارند. | ||
و از ظاهر اينكه فرموده : آن را با چراغهايى زينت داديم ، و اينكه در آيه ((انا زينا السماء الدنيا بزينة الكواكب (( صريحا فرموده كه آن چراغها عبارتند از ستارگان ، برمى آيد كه ستارگان ، همه در آسمان دنيا و پايينتر از آن قرار دارند، و براى زمين مانند قنديل هايى هستند كه آويزان شده باشند. | و از ظاهر اينكه فرموده : آن را با چراغهايى زينت داديم ، و اينكه در آيه ((انا زينا السماء الدنيا بزينة الكواكب (( صريحا فرموده كه آن چراغها عبارتند از ستارگان ، برمى آيد كه ستارگان ، همه در آسمان دنيا و پايينتر از آن قرار دارند، و براى زمين مانند قنديل هايى هستند كه آويزان شده باشند. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
<span id='link368'><span> | <span id='link368'><span> | ||
==آيات ۱۳ - ۲۵ سوره فصّلت == | ==آيات ۱۳ - ۲۵ سوره فصّلت == | ||
فَإِنْ أَعْرَضوا فَقُلْ أَنذَرْتُكمْ صعِقَةً | فَإِنْ أَعْرَضوا فَقُلْ أَنذَرْتُكمْ صعِقَةً مِّثْلَ صعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ(۱۳) | ||
إِذْ جَاءَتهُمُ | إِذْ جَاءَتهُمُ الرُّسلُ مِن بَينِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلا تَعْبُدُوا إِلا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شاءَ رَبُّنَا لاَنزَلَ مَلَئكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَفِرُونَ(۱۴) | ||
فَأَمَّا عَادٌ فَاستَكبرُوا فى الاَرْضِ بِغَيرِ الحَْقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِى خَلَقَهُمْ هُوَ أَشدُّ مِنهُمْ قُوَّةً وَ كانُوا بِئَايَتِنَا يجْحَدُونَ(۱۵) | |||
فَأَرْسلْنَا عَلَيهِمْ رِيحاً صرْصراً فى | فَأَرْسلْنَا عَلَيهِمْ رِيحاً صرْصراً فى أَيَّامٍ نحِساتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَاب الخِْزْىِ فى الحَْيَوةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَاب الاَخِرَةِ أَخْزَى وَ هُمْ لا يُنصرُونَ(۱۶) | ||
وَ | وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَهُمْ فَاستَحَبُّوا الْعَمَى عَلى الهُْدَى فَأَخَذَتهُمْ صعِقَةُ الْعَذَابِ الهُْونِ بِمَا كانُوا يَكْسِبُونَ(۱۷) | ||
وَ | وَ نجَّيْنَا الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ(۱۸) | ||
وَ يَوْمَ يُحْشرُ أَعْدَاءُ | وَ يَوْمَ يُحْشرُ أَعْدَاءُ اللَّهِ إِلى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ(۱۹) | ||
حَتى إِذَا مَا جَاءُوهَا شهِدَ عَلَيهِمْ سمْعُهُمْ وَ أَبْصرُهُمْ وَ جُلُودُهُم بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۲۰) | حَتى إِذَا مَا جَاءُوهَا شهِدَ عَلَيهِمْ سمْعُهُمْ وَ أَبْصرُهُمْ وَ جُلُودُهُم بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۲۰) | ||
وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شهِدتمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطقَنَا | وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شهِدتمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطقَنَا اللَّهُ الَّذِى أَنطقَ كلَّ شىْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ(۲۱) | ||
وَ مَا كُنتُمْ تَستَترُونَ أَن يَشهَدَ عَلَيْكُمْ سمْعُكمْ وَ لا أَبْصرُكُمْ وَ لا جُلُودُكُمْ وَ لَكِن ظنَنتُمْ | وَ مَا كُنتُمْ تَستَترُونَ أَن يَشهَدَ عَلَيْكُمْ سمْعُكمْ وَ لا أَبْصرُكُمْ وَ لا جُلُودُكُمْ وَ لَكِن ظنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لا يَعْلَمُ كَثِيراً مِّمَّا تَعْمَلُونَ(۲۲) | ||
وَ ذَلِكمْ | وَ ذَلِكمْ ظنُّكمُ الَّذِى ظنَنتُم بِرَبِّكمْ أَرْدَاشْ فَأَصبَحْتُم مِّنَ الخَْسِرِينَ(۲۳) | ||
فَإِن يَصبرُوا | فَإِن يَصبرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لهَُّمْ وَ إِن يَستَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِينَ(۲۴) | ||
وَ | وَ قَيَّضنَا لهَُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لهَُم مَّا بَينَ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فى أُمَمٍ قَدْ خَلَت مِن قَبْلِهِم مِّنَ الجِْنِّ وَ الانسِ إِنَّهُمْ كانُوا خَسِرِينَ(۲۵) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۶۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۶۸ </center> | ||
ترجمه آيات | ترجمه آيات | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۸: | ||
<span id='link369'><span> | <span id='link369'><span> | ||
==انذار به عذاب دنيوى ، عذابى مثل صاعقه عاد و ثمود كه پيامبران به سويشان رفتندو... == | ==انذار به عذاب دنيوى ، عذابى مثل صاعقه عاد و ثمود كه پيامبران به سويشان رفتندو... == | ||
فَإِنْ أَعْرَضوا فَقُلْ أَنذَرْتُكمْ صعِقَةً | فَإِنْ أَعْرَضوا فَقُلْ أَنذَرْتُكمْ صعِقَةً مِّثْلَ صعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ | ||
در مجمع البيان مى گويد: كلمه ((صاعقه (( به معناى هلاك كننده از هر چيز است . و راغب از بعضى از اهل لغت نقل كرده كه گفته اند: ((صاعقه ((سه جور معنا مى دهد: يكى مرگ كه در جمله ((صعق من فى السموات ((، و جمله ((فاخذتهم الصاعقة (( به اين معنا است . دوم عذاب كه در آيه ((انذرتكم صاعقة مثل صاعقة عاد و ثمود(( به اين معنا آمده . سوم آتش كه در آيه ((و يرسل الصواعق فيصيب بها من يشاء(( به اين معنا آمده است . | در مجمع البيان مى گويد: كلمه ((صاعقه (( به معناى هلاك كننده از هر چيز است . و راغب از بعضى از اهل لغت نقل كرده كه گفته اند: ((صاعقه ((سه جور معنا مى دهد: يكى مرگ كه در جمله ((صعق من فى السموات ((، و جمله ((فاخذتهم الصاعقة (( به اين معنا است . دوم عذاب كه در آيه ((انذرتكم صاعقة مثل صاعقة عاد و ثمود(( به اين معنا آمده . سوم آتش كه در آيه ((و يرسل الصواعق فيصيب بها من يشاء(( به اين معنا آمده است . | ||
ليكن آنچه را كه راغب معناى كلمه ((صاعقة (( دانسته ، معناى آن نيست ، بلكه آثارى است از معناى آن ، چون معناى ((صاعقه (( صداى بسيار شديدى است كه در فضا بپيچد و به دنبالش يا آتش باشد، يا مرگ ، و يا عذاب . پس صاعقه يك چيز است ، و آن سه معنا از آثار آن است . | ليكن آنچه را كه راغب معناى كلمه ((صاعقة (( دانسته ، معناى آن نيست ، بلكه آثارى است از معناى آن ، چون معناى ((صاعقه (( صداى بسيار شديدى است كه در فضا بپيچد و به دنبالش يا آتش باشد، يا مرگ ، و يا عذاب . پس صاعقه يك چيز است ، و آن سه معنا از آثار آن است . | ||
و بنا بر آنچه گذشت صاعقه بر دو عذابى كه بر عاد و ثمود نازل شد منطبق مى شود، چون يكى از آن دو باد سخت بود و ديگرى صداى بلند. و اگر فرمود: ((انذرتكم : شما را انذار كردم (( با اينكه بايد مى فرمود: شما را انذار مى كنم ، براى اين است كه حتمى بودن آن عذاب را برساند. | و بنا بر آنچه گذشت صاعقه بر دو عذابى كه بر عاد و ثمود نازل شد منطبق مى شود، چون يكى از آن دو باد سخت بود و ديگرى صداى بلند. و اگر فرمود: ((انذرتكم : شما را انذار كردم (( با اينكه بايد مى فرمود: شما را انذار مى كنم ، براى اين است كه حتمى بودن آن عذاب را برساند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۷۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۷۰ </center> | ||
إِذْ جَاءَتهُمُ | إِذْ جَاءَتهُمُ الرُّسلُ مِن بَينِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلا تَعْبُدُوا إِلا اللَّهَ ... | ||
كلمه ((اذ : زمانى كه (( ظرف است براى صاعقه دوم ، چون انذار به صاعقه در حقيقت انذار به وقوع و فرا رسيدن آن است ، در نتيجه معناى آيه اين است : من شما را هشدار مى دهم از صاعقه اى ، مانند صاعقه اى كه در قوم عاد و ثمود بيامد... | كلمه ((اذ : زمانى كه (( ظرف است براى صاعقه دوم ، چون انذار به صاعقه در حقيقت انذار به وقوع و فرا رسيدن آن است ، در نتيجه معناى آيه اين است : من شما را هشدار مى دهم از صاعقه اى ، مانند صاعقه اى كه در قوم عاد و ثمود بيامد... | ||
<span id='link370'><span> | <span id='link370'><span> | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۷: | ||
((فانا بما ارسلتم به كافرون (( - اين جمله به خاطر حرف ((فا(( كه بر سر آن آمده ، فرع و نتيجه نفيى است كه از جمله قبلى استفاده مى شد و معنايش اين است كه : حال كه خدا نخواست و فرشته اى به عنوان رسول براى ما نفرستاد، ناگزير ما به آنچه شما بدان ارسال شده ايد، يعنى به دين توحيد، كافريم . | ((فانا بما ارسلتم به كافرون (( - اين جمله به خاطر حرف ((فا(( كه بر سر آن آمده ، فرع و نتيجه نفيى است كه از جمله قبلى استفاده مى شد و معنايش اين است كه : حال كه خدا نخواست و فرشته اى به عنوان رسول براى ما نفرستاد، ناگزير ما به آنچه شما بدان ارسال شده ايد، يعنى به دين توحيد، كافريم . | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۳ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۵}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] | ||
