تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها

__TOC__

<span id='link73'><span>

==آيات ۶۶ - ۵۵، سوره انفال ==

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۴۶ </center>

ترجمه آيات

<span id='link74'><span>

==بدترين جنبندگان نزد خداوند كسانى هستند كه در كفر خود استوار بوده ايمان نمىآورند (يهود) ==

سياق اين كلام در مقام بيان اين است كه اين گروه (يهوديان ) از تمامى موجودات زنده بدترند، و هيچ شك و ترديدى در آن نيست ، دليل اينكه در مقام بيان اين معناست اين است كه مطلب را مقيد به قيد «''' عند الله '''» كرده و برگشت اين تقييد به اين است كه مطلب مزبور و هر چيزى كه خداوند به آن حكم و قضاوت كند خطاء در آن راه ندارد، زيرا خودش ‍ مى فرمايد: «''' لا يضل ربى و لا ينسى '''» .

و اگر كلام را به اين معنا كه «''' يهود بدترين جنبندگانند '''» افتتاح كرد براى اين است كه مقصود از اين فصل زنهار دادن و بر حذر داشتن مسلمين از شر ايشان و دفع شر ايشان از مسلمين بوده ، و ارتكاز طبيعى مردم بر اين است كه از شرى كه اميد هيچ خيرى در آن نيست پرهيز نمايند و به هر وسيله اى كه صحيح و ممكن باشد آن را از خود دور كنند. و بنا بر دستورى كه بعدا مى دهد و مى فرمايد: «''' فاما تثقفنهم فى الحرب فشرد بهم من خلفهم ... '''» مناسب اين بود كه بيان خود را به اين معنا كه ايشان بدترين جنبندگانند افتتاح نمايد.

از اينجا بدست مى آيد كه منظور از «''' الذين كفروا '''» «''' الذين ثبتوا على الكفر : آنهايى كه استوار در كفرند '''» است ، و به همين جهت برگشت معناى آيه به مضمون آيه قبلى خودش است كه فرمود: «''' ان شر الدواب عند الله الصم البكم الذين لا يعقلون و لو علم الله فيهم خيرا لاسمعهم و لو اسمعهم لتولوا و هم معرضون '''»  

علاوه ، بعد از آنكه هر دو آيه دلالت كردند بر اينكه شر در نزد خدا منحصرا در طايفه معينى از جنبندگان است ، آيه اولى علاوه بر دلالتش بر اينكه اين طايفه به هيچ وجه ايمان نمى آورند خود قرينه است بر اينكه منظور از آيه دومى هم كه فرمود: «''' الذين كفروا فهم لا يومنون '''» اين است كه اين طايفه بر كفر خود ثابت قدم هستند، و به هيچ وجه از آن دست بر نمى دارند.

اين آيه نسبت به آيه قبلى و جمله «''' آنهايى كه كافر شدند '''» يا بيان است و يا بدل بعض (يهوديهايى كه با رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) معاهده بستند) از كل (مطلق كفار). و بنا بر بدليت ، كلمه «''' من '''» در «''' منهم '''» تبعيضيه خواهد بود و معناى آيه اين مى شود كه : «''' آن كسانى كه از ميان طايفه كفار با ايشان معاهده بستى '''» . و اما احتمال اينكه كلمه «''' من '''» زائده بوده و معناى آيه اين باشد: «''' كسانى كه با ايشان معاهده بستى '''» و يا به معناى «''' مع '''» و معنايش اين باشد: «''' كسانى كه تو با ايشان معاهده بستى احتمال درستى نيست .

و منظور از اينكه فرمود: (( كل مرة '''» آن چند دفعه اى است كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) با ايشان معاهده بست ، يعنى : يهوديان عهد خود را مى شكنند در هر دفعه كه تو با ايشان عهد ببندى ، و از خدا در شكستن عهد پروا ندارند، و يا از شما پروا نداشته و از شكستن عهد شما نمى ترسند، و اين خود دليل بر اين است كه شكستن عهد از جانب يهوديان چند دفعه تكرار شده است .

در مجمع البيان گفته : كلمه «''' ثقف '''» به معناى پيروزى و دست يافتن به سرعت و كلمه «''' تشريد '''» متفرق ساختن توام با اضطراب است . و اينكه فرمود: «''' فاما تثقفنهم '''» اصل آن «''' ان تثقفنهم '''» بوده ، و حرف «''' ما '''» كه براى تاكيد است بر سر «''' ان '''» شرطيه در آمده تا مصححى باشد براى اينكه نون تاكيد بر فعل شرط تثقف درآيد، چون سياق كلام براى اين بوده كه در ضمن شرط تاكيد هم بكند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۴۹ </center>

<span id='link75'><span>

==دستور مقابله به مثل در برابر پيمان شكنان و مقاتله و نبرد با آنان ==

«''' خيانت '''» بطورى كه مجمع البيان گفته - به معناى شكستن عهد در چيزيست كه آدمى را در آن امين دانسته باشند. و ليكن اين معنا تنها معناى خيانت در عهد و پيمان است ، و اما خيانت به معناى عام عبارتست از نقض هر حقى كه قرارداد شده باشد چه در عهد و چه در امانت . و كلمه «''' نبذ '''» به معناى القاء است و در آيه «''' فنبذوه وراء ظهورهم '''» هم به همين معنا است . و كلمه «''' سواء '''» به معناى عدالت و برابرى است .

و تركيب «''' اما تخافن '''» مانند تركيب «''' اما تثقفنهم '''» (در آيه قبل ) است و معناى «''' خوف '''» اين است كه علامتهائى از اينكه امرى خطرناك و لازم الاحتراز در شرف وقوع است ظاهر شود. و اينكه فرمود: «''' ان الله لا يحب الخائنين '''» تعليل است براى جمله «''' فانبذ اليهم على سواء '''» .

[[رده:تفسیر المیزان]]