تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۹۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۹۱ </center> | ||
پس اين كه فرمود: «أوَ لَم يَرَ الَّذِينَ | پس اين كه فرمود: «أوَ لَم يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الأرضِ كَانَتَا رَتقاً فَفَتَقنَاهُمَا»، مقصودش از «الَّذِينَ كَفَرُوا» - به طورى كه از سياق بر مى آيد - وثنى ها است، كه ميان خلقت و تدبير جدايى انداخته، خلقت را به خدا، و تدبير را به آلهه نسبت دادند، و براى اين كه خطاى آنان را روشن سازد، نظرشان را معطوف به موجوداتى كرده كه ميان خلقت و تدبير آن ها جدايى تصور ندارد، و هيچ كس شك نمى كند كه خلقت و تدبير آن ها، هر دو از خدا است. مانند آسمان و زمين، كه ابتدا يكپارچه بوده اند، و بعد، از يكديگر جداشان كرده است، و چنين خلقتى از تدبير جدا نيست. چگونه ممكن است خلقت آسمان و زمين از يكى باشد، آن وقت جدا سازی اش از ديگرى؟ | ||
و ما به طور دائم، جدا سازى مركبات زمينى و آسمانى را از هم مشاهده مى كنيم، و مى بينيم كه انواع نباتات از زمين و حيوانات از حيواناتى ديگر، و انسان ها از انسان هاى ديگر، جدا مى شوند، و بعد از جدا شدن، صورتى ديگر به خود مى گيرند، و هر يك، آثارى غير آثار زمان اتصال، از خود بروز مى دهند. آثارى كه در زمان اتصال، هيچ خبرى از آن ها نبود. | و ما به طور دائم، جدا سازى مركبات زمينى و آسمانى را از هم مشاهده مى كنيم، و مى بينيم كه انواع نباتات از زمين و حيوانات از حيواناتى ديگر، و انسان ها از انسان هاى ديگر، جدا مى شوند، و بعد از جدا شدن، صورتى ديگر به خود مى گيرند، و هر يك، آثارى غير آثار زمان اتصال، از خود بروز مى دهند. آثارى كه در زمان اتصال، هيچ خبرى از آن ها نبود. | ||
