تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در جواب اين شبهه مى گوييم كه: اطلاق ملك بر نفس مالك جایز است، همچنان كه اين اطلاق در آيه «رَبّی إنِّى لَا أملِكُ إلّا نَفسِى» هست، كه در آن فرموده مالك نفس خود هستم. | در جواب اين شبهه مى گوييم كه: اطلاق ملك بر نفس مالك جایز است، همچنان كه اين اطلاق در آيه «رَبّی إنِّى لَا أملِكُ إلّا نَفسِى» هست، كه در آن فرموده مالك نفس خود هستم. | ||
<span id='link134'><span> | <span id='link134'><span> | ||
==بحث روايتى: (رواياتى در شأن نزول | ==بحث روايتى: (رواياتى در شأن نزول سوره «طه») == | ||
در مجمع البيان، در ذيل آيه: «مَا أنزَلنَا عَلَيكَ القُرآنَ لِتَشقَى» گفته است: روايت شده كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» همواره در نماز يك پاى خود را بلند مى كرد، تا سنگينی اش بر پاى ديگر افتد و خسته تر شود، كه خداى تعالى فرمود: «طه * مَا أنزَلنَا عَلَيكَ القُرآنَ لِتَشقَى»، نظير اين روايت از امام صادق «عليه السلام» نيز رسيده. | در مجمع البيان، در ذيل آيه: «مَا أنزَلنَا عَلَيكَ القُرآنَ لِتَشقَى» گفته است: روايت شده كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» همواره در نماز يك پاى خود را بلند مى كرد، تا سنگينی اش بر پاى ديگر افتد و خسته تر شود، كه خداى تعالى فرمود: «طه * مَا أنزَلنَا عَلَيكَ القُرآنَ لِتَشقَى»، نظير اين روايت از امام صادق «عليه السلام» نيز رسيده. | ||
